Yiddish
Hebrew
אידיש
1 און עס איז געװען נאָך די דאָזיקע געשעענישן, האָט דער טראַנקמײַסטער פֿון דעם מלך פֿון מִצרַיִם, און דער בעקער, זיך פֿאַרזינדיקט אַקעגן זײער האַר, דעם מלך פֿון מִצרַיִם. 2 און פַּרעה האָט געצערנט אױף זײַנע צװײ הױפֿדינער, אױף דעם אױבערטראַנקמײַסטער און אױף דעם אױבערבעקער. 3 און ער האָט זײ אַרײַנגעזעצט אין דער װאַך פֿון דעם אױבערלײַבװעכטערס הױז, אין געפֿענקעניש, אין דעם אָרט װאָס יוֹסף איז דאָרטן געװען אײַנגעשפּֿאַרט. 4 און דער אױבערלײַבװעכטער האָט געשטעלט יוֹספֿן לעבן זײ, און ער האָט זײ באַדינט; און זײ זײַנען געװען אַ צײַט אין װאַך. 5 האָט זיך בײדן געחלומט אַ חלום אין אײן נאַכט, איטלעכן זײַן חלום, איטלעכן לױט דעם פּיתרון פֿון זײַן חלום – דעם טראַנקמײַסטער און דעם בעקער פֿון דעם מלך פֿון מִצרַיִם, װאָס זײַנען געװען אײַנגעשפּֿאַרט אין געפֿענקעניש. 6 און יוֹסף איז געקומען צו זײ אין דער פֿרי, און האָט זײ אָנגעקוקט, ערשט זײ זײַנען צעטראָגן. 7 האָט ער געפֿרעגט די הױפֿדינער פֿון פַּרעהן װאָס מיט אים אין דער װאַך פֿון זײַן האַרס הױז, אַזױ צו זאָגן: פֿאַר װאָס זײַנען אײַערע פּנימער הײַנט פֿאַרערגערט? 8 האָבן זײ צו אים געזאָגט: אונדז האָט זיך געחלומט אַ חלום, און ניטאָ װער זאָל אים פּוֹתר זײַן. האָט יוֹסף צו זײ געזאָגט: פּיתרוֹנים זײַנען דאָך פֿון גאָט; דערצײלט מיר, איך בעט אײַך. 9 האָט דער אױבערטראַנקמײַסטער דערצײלט זײַן חלום צו יוֹספֿן, און ער האָט צו אים געזאָגט: מיר חלומט זיך, ערשט פֿאַר מיר איז אַ װײַנשטאָק, 10 און אױפֿן װײַנשטאָק דרײַ צװײַגן; און װי ער בליט, איז אױפֿגעגאַנגען זײַן בליעכץ, האָבן זײַנע הענגלעך געצײַטיקט װײַנטרױבן. 11 און פַּרעהס בעכער איז געװען אין מײַן האַנט; האָב איך גענומען די װײַנטרױבן, און האָב זײ אױסגעקװעטשט אין פַּרעהס בעכער, און דערלאַנגט דעם בעכער אין פַּרעהס האַנט. 12 האָט יוֹסף צו אים געזאָגט: דאָס איז דער פּיתרון דערפֿון: די דרײַ צװײַגן דאָס זײַנען דרײַ טעג. 13 אין דרײַ טעג אַרום װעט פַּרעה אױפֿנעמען דײַן קאָפּ, און װעט דיך אומקערן אױף דײַן שטאַנד, און װעסט דערלאַנגען פַּרעהס בעכער אין זײַן האַנט, לױטן פֿריערדיקן שטײגער, װען דו ביסט געװען זײַן טראַנקמײַסטער. 14 אָבער זאָלסט מיך געדענקען בײַ זיך, אַז דיר װעט גוט זײַן, און זאָלסט טאָן, איך בעט דיך, אַ חסד מיט מיר, און מיך דערמאָנען פֿאַר פַּרעהן, און מיך אַרױסציען פֿון דעם דאָזיקן הױז. 15 װאָרום געגנבעט בין איך געגנבעט געװאָרן פֿון לאַנד פֿון די עִברים; און דאָ אױך האָב איך קײן זאַך ניט געטאָן, װאָס מע האָט מיך אַרײַנגעזעצט אין תּפֿיסה. 16 האָט דער אױבערבעקער געזען אַז ער האָט צום גוטן פּוֹתר געװען, און ער האָט געזאָגט צו יוֹספֿן: מיר אױך האָט זיך געחלומט, ערשט דרײַ געפֿלאָכטענע קערב זײַנען אױף מײַן קאָףּ; 17 און אין דעם אױבערשטן קאָרב איז פֿון אַלערלײ עסנװאַרג פֿאַר פַּרעהן, געבעקזאַכן, און די פֿױגלען עסן זײ פֿון דעם קאָרב איבער מײַן קאָףּ. 18 האָט יוֹסף געענטפֿערט און האָט געזאָגט: דאָס איז דער פּיתרון דערפֿון: די דרײַ קערב דאָס זײַנען דרײַ טעג. 19 אין דרײַ טעג אַרום װעט פַּרעה אַראָפּנעמען דײַן קאָפּ פֿון דיר, און װעט דיך אױפֿהענגען אױף אַ בױם, און די פֿױגלען װעלן עסן דײַן פֿלײש פֿון דיר. 20 און עס איז געװען אױפֿן דריטן טאָג, אין פַּרעהס געבורטסטאָג, האָט ער געמאַכט אַ מאָלצײַט פֿאַר אַלע זײַנע קנעכט, און האָט אױפֿגענומען דעם קאָפּ פֿון דעם אױבערטראַנקמײַסטער, און דעם קאָפּ פֿון דעם אױבערבעקער, צװישן זײַנע קנעכט. 21 און ער האָט אומגעקערט דעם אױבערטראַנקמײַסטער צו זײַן טראַנקמײַסטערשאַפֿט; און ער האָט דערלאַנגט דעם בעכער אין פַּרעהס האַנט. 22 און דעם אױבערבעקער האָט ער אױפֿגעהאַנגען, אַזױ װי יוֹסף האָט זײ פּוֹתר געװען. 23 אָבער דער אױבערטראַנקמײַסטער האָט ניט געדאַכט אָן יוֹספֿן, און האָט אים פֿאַרגעסן.
עברית
1 וַיְהִ֗י אַחַר֙ הַדְּבָרִ֣ים הָאֵ֔לֶּה חָֽטְא֛וּ מַשְׁקֵ֥ה מֶֽלֶךְ־מִצְרַ֖יִם וְהָאֹפֶ֑ה לַאֲדֹנֵיהֶ֖ם לְמֶ֥לֶךְ מִצְרָֽיִם׃ 2 וַיִּקְצֹ֣ף פַּרְעֹ֔ה עַ֖ל שְׁנֵ֣י סָרִיסָ֑יו עַ֚ל שַׂ֣ר הַמַּשְׁקִ֔ים וְעַ֖ל שַׂ֥ר הָאוֹפִֽים׃ 3 וַיִּתֵּ֨ן אֹתָ֜ם בְּמִשְׁמַ֗ר בֵּ֛ית שַׂ֥ר הַטַבָּחִ֖ים אֶל־בֵּ֣ית הַסֹּ֑הַר מְק֕וֹם אֲשֶׁ֥ר יוֹסֵ֖ף אָס֥וּר שָֽׁם׃ 4 וַ֠יִּפְקֹד שַׂ֣ר הַטַּבָּחִ֧ים אֶת־יוֹסֵ֛ף אִתָּ֖ם וַיְשָׁ֣רֶת אֹתָ֑ם וַיִּהְי֥וּ יָמִ֖ים בְּמִשְׁמָֽר׃ 5 וַיַּֽחַלְמוּ֩ חֲל֨וֹם שְׁנֵיהֶ֜ם אִ֤ישׁ חֲלֹמוֹ֙ בְּלַ֣יְלָה אֶחָ֔ד אִ֖ישׁ כְּפִתְר֣וֹן חֲלֹמ֑וֹ הַמַּשְׁקֶ֣ה וְהָאֹפֶ֗ה אֲשֶׁר֙ לְמֶ֣לֶךְ מִצְרַ֔יִם אֲשֶׁ֥ר אֲסוּרִ֖ים בְּבֵ֥ית הַסֹּֽהַר׃ 6 וַיָּבֹ֧א אֲלֵיהֶ֛ם יוֹסֵ֖ף בַּבֹּ֑קֶר וַיַּ֣רְא אֹתָ֔ם וְהִנָּ֖ם זֹעֲפִֽים׃ 7 וַיִּשְׁאַ֞ל אֶת־סְרִיסֵ֣י פַרְעֹ֗ה אֲשֶׁ֨ר אִתּ֧וֹ בְמִשְׁמַ֛ר בֵּ֥ית אֲדֹנָ֖יו לֵאמֹ֑ר מַדּ֛וּעַ פְּנֵיכֶ֥ם רָעִ֖ים הַיּֽוֹם׃ 8 וַיֹּאמְר֣וּ אֵלָ֔יו חֲל֣וֹם חָלַ֔מְנוּ וּפֹתֵ֖ר אֵ֣ין אֹת֑וֹ וַיֹּ֨אמֶר אֲלֵהֶ֜ם יוֹסֵ֗ף הֲל֤וֹא לֽ͏ֵאלֹהִים֙ פִּתְרֹנִ֔ים סַפְּרוּ־נָ֖א לִֽי׃ 9 וַיְסַפֵּ֧ר שַֽׂר־הַמַּשְׁקִ֛ים אֶת־חֲלֹמ֖וֹ לְיוֹסֵ֑ף וַיֹּ֣אמֶר ל֔וֹ בַּחֲלוֹמִ֕י וְהִנֵּה־גֶ֖פֶן לְפָנָֽי׃ 10 וּבַגֶּ֖פֶן שְׁלֹשָׁ֣ה שָׂרִיגִ֑ם וְהִ֤יא כְפֹרַ֙חַת֙ עָלְתָ֣ה נִצָּ֔הּ הִבְשִׁ֥ילוּ אַשְׁכְּלֹתֶ֖יהָ עֲנָבִֽים׃ 11 וְכ֥וֹס פַּרְעֹ֖ה בְּיָדִ֑י וָאֶקַּ֣ח אֶת־הָֽעֲנָבִ֗ים וָֽאֶשְׂחַ֤ט אֹתָם֙ אֶל־כּ֣וֹס פַּרְעֹ֔ה וָאֶתֵּ֥ן אֶת־הַכּ֖וֹס עַל־כַּ֥ף פַּרְעֹֽה׃ 12 וַיֹּ֤אמֶר לוֹ֙ יוֹסֵ֔ף זֶ֖ה פִּתְרֹנ֑וֹ שְׁלֹ֙שֶׁת֙ הַשָּׂ֣רִגִ֔ים שְׁלֹ֥שֶׁת יָמִ֖ים הֵֽם׃ 13 בְּע֣וֹד שְׁלֹ֣שֶׁת יָמִ֗ים יִשָּׂ֤א פַרְעֹה֙ אֶת־רֹאשֶׁ֔ךָ וַהֲשִֽׁיבְךָ֖ עַל־כַּנֶּ֑ךָ וְנָתַתָּ֤ כוֹס־פַּרְעֹה֙ בְּיָד֔וֹ כַּמִּשְׁפָּט֙ הָֽרִאשׁ֔וֹן אֲשֶׁ֥ר הָיִ֖יתָ מַשְׁקֵֽהוּ׃ 14 כִּ֧י אִם־זְכַרְתַּ֣נִי אִתְּךָ֗ כַּאֲשֶׁר֙ יִ֣יטַב לָ֔ךְ וְעָשִֽׂיתָ־נָּ֥א עִמָּדִ֖י חָ֑סֶד וְהִזְכַּרְתַּ֙נִי֙ אֶל־פַּרְעֹ֔ה וְהוֹצֵאתַ֖נִי מִן־הַבַּ֥יִת הַזֶּֽה׃ 15 כִּֽי־גֻנֹּ֣ב גֻּנַּ֔בְתִּי מֵאֶ֖רֶץ הָעִבְרִ֑ים וְגַם־פֹּה֙ לֹא־עָשִׂ֣יתִֽי מְא֔וּמָה כִּֽי־שָׂמ֥וּ אֹתִ֖י בַּבּֽוֹר׃ 16 וַיַּ֥רְא שַׂר־הָאֹפִ֖ים כִּ֣י ט֣וֹב פָּתָ֑ר וַיֹּ֙אמֶר֙ אֶל־יוֹסֵ֔ף אַף־אֲנִי֙ בַּחֲלוֹמִ֔י וְהִנֵּ֗ה שְׁלֹשָׁ֛ה סַלֵּ֥י חֹרִ֖י עַל־רֹאשִֽׁי׃ 17 וּבַסַּ֣ל הָֽעֶלְי֔וֹן מִכֹּ֛ל מַאֲכַ֥ל פַּרְעֹ֖ה מַעֲשֵׂ֣ה אֹפֶ֑ה וְהָע֗וֹף אֹכֵ֥ל אֹתָ֛ם מִן־הַסַּ֖ל מֵעַ֥ל רֹאשִֽׁי׃ 18 וַיַּ֤עַן יוֹסֵף֙ וַיֹּ֔אמֶר זֶ֖ה פִּתְרֹנ֑וֹ שְׁלֹ֙שֶׁת֙ הַסַּלִּ֔ים שְׁלֹ֥שֶׁת יָמִ֖ים הֵֽם׃ 19 בְּע֣וֹד שְׁלֹ֣שֶׁת יָמִ֗ים יִשָּׂ֨א פַרְעֹ֤ה אֶת־רֹֽאשְׁךָ֙ מֵֽעָלֶ֔יךָ וְתָלָ֥ה אוֹתְךָ֖ עַל־עֵ֑ץ וְאָכַ֥ל הָע֛וֹף אֶת־בְּשָׂרְךָ֖ מֵעָלֶֽיךָ׃ 20 וַיְהִ֣י בַּיּ֣וֹם הַשְּׁלִישִׁ֗י י֚וֹם הֻלֶּ֣דֶת אֶת־פַּרְעֹ֔ה וַיַּ֥עַשׂ מִשְׁתֶּ֖ה לְכָל־עֲבָדָ֑יו וַיִּשָּׂ֞א אֶת־רֹ֣אשׁ שַׂ֣ר הַמַּשְׁקִ֗ים וְאֶת־רֹ֛אשׁ שַׂ֥ר הָאֹפִ֖ים בְּת֥וֹךְ עֲבָדָֽיו׃ 21 וַיָּ֛שֶׁב אֶת־שַׂ֥ר הַמַּשְׁקִ֖ים עַל־מַשְׁקֵ֑הוּ וַיִּתֵּ֥ן הַכּ֖וֹס עַל־כַּ֥ף פַּרְעֹֽה׃ 22 וְאֵ֛ת שַׂ֥ר הָאֹפִ֖ים תָּלָ֑ה כַּאֲשֶׁ֥ר פָּתַ֛ר לָהֶ֖ם יוֹסֵֽף׃ 23 וְלֹֽא־זָכַ֧ר שַֽׂר־הַמַּשְׁקִ֛ים אֶת־יוֹסֵ֖ף וַיִּשְׁכָּחֵֽהוּ׃   פ