Yiddish
1
זאָלסט ניט זען דײַן ברודערס אָקס אָדער זײַן שעפּס פֿאַרבלאָנדזשעטע, און זיך פֿאַרהױלן פֿון זײ; אומקערן זאָלסטו זײ אומקערן צו דײַן ברודער.
2
און אױב דײַן ברודער איז ניט נאָנט פֿון דיר, אָדער דו קענסט אים ניט, זאָלסטו עס אַרײַננעמען אין דײַן הױז, און עס זאָל זײַן בײַ דיר, ביז דײַן ברודער פֿרעגט זיך נאָך אױף דעם, און װעסט עס אים אומקערן.
3
און אַזױ זאָלסטו טאָן מיט זײַן אײזל, און אַזױ זאָלסטו טאָן מיט זײַן קלײד, און אַזױ זאָלסטו טאָן מיט אַלעם פֿאַרלאָרענעם פֿון דײַן ברודער, װאָס װעט פֿאַרלאָרן װערן בײַ אים, און דו װעסט עס געפֿינען; טאָרסט זיך ניט פֿאַרהױלן.
4
זאָלט ניט זען דײַן ברודערס אײזל אָדער זײַן אָקס געפֿאַלן אין װעג, און זיך פֿאַרהױלן פֿון זײ; אױפֿשטעלן זאָלסטו זײ אױפֿשטעלן אין אײנעם מיט אים.
5
אױף אַ פֿרױ זאָל ניט זײַן אַ בגד פֿון אַ מאַנספּאַרשױן, און אַ מאַנספּאַרשױן זאָל ניט אָנטאָן אַ קלײד פֿון אַ פֿרױ; װאָרום אַן אומװערדיקײט בײַ יהוה דײַן גאָט איז איטלעכער װאָס טוט דאָס.
6
אַז פֿאַר דיר װעט זיך טרעפֿן אין װעג אַ נעסט פֿון אַ פֿױגל אױף ערגעץ אַ בױם, אָדער אױף דער ערד, מיט פֿײגעלעך אָדער אײַער, און די מוטער זיצט אױף די פֿײגעלעך אָדער אױף די אײַער, זאָלסטו ניט נעמען די מוטער אין אײנעם מיט די קינדער.
7
אַװעקלאָזן זאָלסטו אַװעקלאָזן די מוטער, און די קינדער זאָלסטו נעמען צו דיר; כּדי דיר זאָל גוט זײַן, און זאָלסט מַאֲריך-יָמים זײַן.
8
אַז דו װעסט בױען אַ נײַ הױז, זאָלסטו מאַכן אַ געלענדער צו דײַן דאַך, כּדי זאָלסט ניט ברענגען בלוט אױף דײַן הױז, אַז עמיצער װעט אַראָפּפֿאַלן פֿון אים.
9
זאָלסט ניט פֿאַרזײען דײַן װײַנגאָרטן געמישט, כּדי עס זאָל ניט הײליק װערן אי די שֶפֿע פֿון דעם זאָמען װאָס דו װעסט זײען, אי דער אײַנטראָג פֿון דעם װײַנגאָרטן.
10
זאָלסט ניט אַקערן מיט אַן אָקס און אַן אײזל אין אײנעם.
11
זאָלסט ניט אָנטאָן שַעַטנֵז, װאָל מיט פֿלאַקס אין אײנעם.
12
פֿרענדז זאָלסטו דיר מאַכן אױף די פֿיר עקן פֿון דײַן צודעק װאָס דו דעקסט זיך דערמיט צו.
13
אַז אַ מאַן װעט נעמען אַ װײַב, און װעט קומען צו איר, און װעט זי פֿײַנט קריגן,
14
און ער װעט מאַכן אױף איר אַ בלבול, און אַרױסלאָזן אױף איר אַ שֶם-רַע, און זאָגן: איך האָב גענומען די דאָזיקע װײַב, און איך האָב צו איר גענענט, און האָב בײַ איר ניט געפֿונען קײן בתולים;
15
זאָל דער פֿאָטער פֿון דער מײדל, און איר מוטער, נעמען און אַרױסברענגען די בתולים פֿון דער מײדל צו די עלטסטע פֿון שטאָט, אין טױער.
16
און דער פֿאָטער פֿון דער מײדל זאָל זאָגן צו די עלטסטע: איך האָב געגעבן מײַן טאָכטער צו דעם דאָזיקן מאַן פֿאַר אַ װײַב, און ער האָט זי פֿײַנט געקריגן;
17
און אָט מאַכט ער אַ בלבול, אַזױ צו זאָגן: איך האָב ניט געפֿונען בײַ דײַן טאָכטער קײן בתולים; און דאָס זײַנען די בתולים פֿון מײַן טאָכטער. און זײ זאָלן פֿאַנאַנדערשפּרײטן די דעקע פֿאַר די עלטסטע פֿון שטאָט.
18
און די עלטסטע פֿון יענער שטאָט זאָלן נעמען דעם מאַן און אים שטראָפֿן.
19
און זײ זאָלן אים קנַסען הונדערט זילבערשטיק, און געבן דעם פֿאָטער פֿון דער מײדל; װײַל ער האָט אַרױסגעלאָזן אַ שֶם-רַע אױף אַ יונגפֿרױ פֿון ישׂראל. און זי זאָל אים בלײַבן פֿאַר אַ װײַב; ער קען זי ניט אַװעקשיקן אַלע זײַנע טעג.
20
אױב אָבער די דאָזיקע זאַך איז אמת, עס זײַנען ניט געפֿונען געװאָרן קײן בתולים בײַ דער מײדל,
21
זאָל מען אַרױספֿירן די מײדל צום אײַנגאַנג פֿון איר פֿאָטערס הױז, און די מענטשן פֿון איר שטאָט זאָלן זי פֿאַרװאַרפֿן מיט שטײנער, און זי זאָל שטאַרבן; װײַל זי האָט געטאָן אַ נבֿלה אין ישׂראל, מזנה צו זײַן אין איר פֿאָטערס הױז. און זאָלסט אױסראַמען דאָס בײז פֿון צװישן דיר.
22
אַז אַ מאַן װעט געפֿונען װערן ליגנדיק מיט אַ פֿרױ אַן אֵשֶת-איש, זאָלן זײ בײדע שטאַרבן, אי דער מאַן װאָס איז געלעגן מיט דער פֿרױ, אי די פֿרױ. און זאָלסט אױסראַמען דאָס בײז פֿון ישׂראל.
23
אַז אַ מײדל אַ יונגפֿרױ װעט זײַן פֿאַרקנַסט צו אַ מאַן, און אַ מאַן װעט זי טרעפֿן אין שטאָט, און װעט ליגן מיט איר,
24
זאָלט איר זײ בײדן אַרױספֿירן צום טױער פֿון יענער שטאָט, און איר זאָלט זײ פֿאַרװאַרפֿן מיט שטײנער, און זײ זאָלן שטאַרבן; די מײדל דערפֿאַר װאָס זי האָט ניט געשריען אין שטאָט, און דער מאַן, דערפֿאַר װאָס ער האָט געפּײַניקט זײַן חבֿרס װײַב. און זאָלסט אױסראַמען דאָס בײז פֿון צװישן דיר.
25
אױב אָבער דער מאַן װעט טרעפֿן די פֿאַרקנַסטע מײדל אין פֿעלד, און דער מאַן װעט זי אָנכאַפּן, און װעט ליגן מיט איר, זאָל בלױז שטאַרבן דער מאַן װאָס איז מיט איר געװען;
26
און דער מײדל זאָלסטו קײן זאַך ניט טאָן; ניטאָ אױף דער מײדל קײן טױטזינד; װאָרום אַזױ װי אַ מאַן שטײט אױף קעגן זײַן חבֿר, און דערהרגעט אים אױף טױט, אַזױ איז די דאָזיקע זאַך.
27
װאָרום אין פֿעלד האָט ער זי געטראָפֿן; די פֿאַרקנַסטע מײדל האָט געשריען, און ניט געװען װער זאָל איר העלפֿן.
28
אַז אַ מאַן װעט טרעפֿן אַ מײדל, אַ יונגפֿרױ װאָס איז ניט פֿאַרקנַסט, און ער װעט זי אָנכאַפּן, און װעט ליגן מיט איר, און זײ װעלן געפֿונען װערן,
29
זאָל דער מאַן װאָס איז געלעגן מיט איר, געבן דעם פֿאָטער פֿון דער מײדל פֿופֿציק זילבערשטיק, און זי זאָל אים װערן פֿאַר אַ װײַב, דערפֿאַר װאָס ער האָט זי געפּײַניקט; ער קען זי ניט אַװעקשיקן אַלע זײַנע טעג.