Yiddish
Hebrew
Yiddish
1 און אַז מע האָט דאָס אַלץ געענדיקט, זײַנען אַרױסגעגאַנגען אַלע ישׂראל װאָס האָבן זיך דאָרטן געפֿונען, צו די שטעט פֿון יהודה, און זײ האָבן צעבראָכן די זײַלשטײנער, און אָפּגעהאַקט די געצנבײמער, און אײַנגעװאָרפֿן די במות און די מזבחות, פֿון גאַנץ יהודה און בנימין, און אין אפֿרים און מנשה, ביז צום פֿאַרלענדן. און אַלע קינדער פֿון ישׂראל האָבן זיך אומגעקערט איטלעכער צו זײַן אײגנטום אין זײערע שטעט. 2 און יחזקיהו האָט באַשטימט די אָפּטײלונג פֿון די כּהנים און די לוִיִים לױט זײערע אָפּטײלונגען, איטלעכן װי נאָך זײַן דינסט, סײַ די כּהנים סײַ די לוִיִים. פֿאַר בראַנדאָפּפֿער, און פֿאַר פֿרידאָפּפֿער, אױף צו דינען, און צו דאַנקען און לױבן אין די טױערן פֿון גאָטס לאַגערן; 3 און דעם מלכס צושטײַער פֿון זײַן פֿאַרמעג פֿאַר די בראַנדאָפּפֿער – פֿאַר די בראַנדאָפּפֿער פֿון אין דער פֿרי און פֿון אָװנט, און די בראַנדאָפּפֿער פֿון די שבתים, און פֿון ראש־חודש, און פֿון די יום־טובֿים, אַזױ װי עס שטײט געשריבן אין דער תּורה פֿון גאָט. 4 און ער האָט אָנגעזאָגט דעם פֿאָלק, די באַװױנער פֿון ירושלים, צו געבן דעם טײל פֿון די כּהנים און די לוִיִים, כּדי זײ זאָלן זיך האַלטן אָן דער תּורה פֿון גאָט. 5 און װי דאָס װאָרט איז פֿאַרשפּרײט געװאָרן, אַזױ האָבן די קינדער פֿון ישׂראל געבראַכט פֿיל ערשטע פֿון תּבֿואה, װײַן, און אײל, און האָניק, און אַלערלײ אײַנקום פֿון פֿעלד, און מעשׂר פֿון אַלצדינג האָבן זײ געבראַכט לרובֿ. 6 און די קינדער פֿון ישׂראל און יהודה װאָס זײַנען געזעסן אין די שטעט פֿון יהודה, זײ אױך האָבן געבראַכט מעשׂר פֿון רינדער און שאָף, און מעשׂר פֿון די הײליקע גאָבן װאָס זײַנען געהײליקט געװאָרן צו יהוה זײער גאָט; און זײ האָבן אָנגעלײגט הױפֿנס-הױפֿנסװײַז. 7 אין דריטן חודש האָט מען אָנגעהױבן לײגן דעם גרונט פֿון די הױפֿנס, און אין זיבעטן חודש האָט מען געענדיקט. 8 זײַנען געקומען יחזקיהו און די האַרן, און זײ האָבן באַקוקט די הױפֿנס, און האָבן געבענטשט גאָט און זײַן פֿאָלק ישׂראל.
9 און יחזקיהו האָט געפֿרעגט די כּהנים און די לוִיִים װעגן די הױפֿנס. 10 האָט אים געענטפֿערט עזריהו דער כּהן-גדול פֿון דעם הױז פֿון צדוק, און האָט געזאָגט: זינט מע האָט אָנגעהױבן ברענגען די אָפּשײדונג אין הױז פֿון גאָט, האָבן מיר געגעסן צו זאַט, און נאָך איבערגעלאָזט פֿיל; װאָרום גאָט האָט געבענטשט זײַן פֿאָלק; און װאָס איז איבערגעבליבן איז די דאָזיקע הורבע. 11 האָט יחזקיהו געהײסן צוגרײטן קאַמערן אין גאָטס הױז, און מע האָט צוגעגרײט. 12 און מע האָט ערלעך אַרײַנגעבראַכט די אָפּשײדונג, און דעם מעשׂר, און די הײליקע גאָבן; און דער אָנפֿירער איבער זײ איז געװען כּנניהו דער לױ, און זײַן ברודער שמעי, דער צװײטער. 13 און יחיִאל, און עזזיָהו, און נחת, און עשׂהאל, און ירימות, און יוזבֿד, און אליאל, און יסמכיהו, און מחת, און בניהו, זײַנען געװען אױפֿזעערס אונטער דער האַנט פֿון כּנניהון און זײַן ברודער שמעין, לױט דעם באַפֿעל פֿון דעם מלך יחזקיהו און עזריהו דעם פֿירשט פֿון גאָטס הױז. 14 און קורא דער זון פֿון ימנהן, דער לֵוִי, דער טױערמאַן אין מזרח, איז געװען איבער די נדבֿות צו גאָט, אױף פֿאַנאַנדערצוטײלן די אָפּשײדונג פֿון גאָט און די גאָר הײליקע גאָבן. 15 און אונטער אים איז געװען עדן, און מנימין, און ישוע, און שמעיהו, אַמריהו, און שכניהו, און די שטעט פֿון די כּהנים, כּדי ערלעך צו געבן צו זײערע ברידער לױט די אָפּטײלונגען, אַזױ דעם גרױסן אַזױ דעם קלײנעם. - 16 אַחוץ צו די װאָס זײַנען געװען פֿאַרצײכנט פֿון מאַנספּאַרשױנען, פֿון דרײַ יאָר אַלט און העכער, אַלע װאָס קומען אין הױז פֿון גאָט לױט דעם טאָגטעגלעכן באַדאַרף צו זײער דינסט אױף זײערע װאַכן לױט זײערע אָפּטײלונגען. 17 און די פֿאַרצײכעניש פֿון די כּהנים לױט זײערע פֿאָטערהײַזער, און פֿון די לוִיִים, פֿון צװאַנציק יאָר אַלט און העכער, איז געװען לױט זײערע װאַכן אין זײערע אָפּטײלונגען – 18 און צו די װאָס זײַנען געװען פֿאַרצײכנט פֿון אַלע זײערע קלײנע קינדער, זײערע װײַבער, און זײערע זין, און זײערע טעכטער – צו דער גאַנצער עדה; װאָרום אין זײער ערלעכקײט האָבן זײ זיך געהײליקט צום הײליקן דינסט. 19 און פֿאַר די קינדער פֿון אַהרן, די כּהנים, אין די אָפֿענע פֿעלדער פֿון זײערע שטעט, זײַנען געװען אין איטלעכער שטאָט מענטשן װאָס זײַנען געװען אָנגערופֿן מיט די נעמען, צו געבן חלקים צו אַלע מאַנספּֿאַרשױנען צװישן די כּהנים, און צו אַלע װאָס זײַנען געװען פֿאַרצײכנט צװישן די לוִיִים. 20 און אַזױ האָט יחזקיהו געטאָן אין גאַנץ יהודה. און ער האָט געטאָן װאָס איז גוט און רעכטפֿאַרטיק און װאָרהאַפֿטיק פֿאַר יהוה זײַן גאָט. 21 און אין איטלעכער זאַך װאָס ער האָט אָנגעהױבן אין דעם דינסט פֿון גאָטס הױז, און אין דער תּורה און אין דעם געבאָט, כּדי צו זוכן זײַן גאָט, האָט ער מיט זײַן גאַנצן האַרצן געאַרבעט, און האָט באַגליקט.
Hebrew
1 וּכְכַלּ֣וֹת כָּל־זֹ֗את יָצְא֨וּ כָּל־יִשְׂרָאֵ֥ל הַֽנִּמְצְאִים֮ לְעָרֵ֣י יְהוּדָה֒ וַיְשַׁבְּר֣וּ הַמַּצֵּב֣וֹת וַיְגַדְּע֣וּ הָאֲשֵׁרִ֡ים וַיְנַתְּצ֣וּ אֶת־הַ֠בָּמוֹת וְאֶת־הַֽמִּזְבְּחֹ֞ת מִכָּל־יְהוּדָ֧ה וּבִנְיָמִ֛ן וּבְאֶפְרַ֥יִם וּמְנַשֶּׁ֖ה עַד־לְכַלֵּ֑ה וַיָּשׁ֜וּבוּ כָּל־בְּנֵ֧י יִשְׂרָאֵ֛ל אִ֥ישׁ לַאֲחֻזָּת֖וֹ לְעָרֵיהֶֽם׃   ס 2 וַיַּעֲמֵ֣ד יְחִזְקִיָּ֡הוּ אֶת־מַחְלְק֣וֹת הַכֹּהֲנִ֣ים וְ֠הַלְוִיִּם עַֽל־מַחְלְקוֹתָ֞ם אִ֣ישׁ כְּפִ֣י עֲבֹדָת֗וֹ לַכֹּהֲנִים֙ וְלַלְוִיִּ֔ם לְעֹלָ֖ה וְלִשְׁלָמִ֑ים לְשָׁרֵת֙ וּלְהֹד֣וֹת וּלְהַלֵּ֔ל בְּשַׁעֲרֵ֖י מַחֲנ֥וֹת יְהוָֽה׃   ס 3 וּמְנָת֩ הַמֶּ֨לֶךְ מִן־רְכוּשׁ֜וֹ לָעֹל֗וֹת לְעֹלוֹת֙ הַבֹּ֣קֶר וְהָעֶ֔רֶב וְהָ֣עֹל֔וֹת לַשַּׁבָּת֖וֹת וְלֶחֳדָשִׁ֣ים וְלַמֹּעֲדִ֑ים כַּכָּת֖וּב בְּתוֹרַ֥ת יְהוָֽה׃ 4 וַיֹּ֤אמֶר לָעָם֙ לְיוֹשְׁבֵ֣י יְרוּשָׁלִַ֔ם לָתֵ֕ת מְנָ֥ת הַכֹּהֲנִ֖ים וְהַלְוִיִּ֑ם לְמַ֥עַן יֶחֶזְק֖וּ בְּתוֹרַ֥ת יְהוָֽה׃ 5 וְכִפְרֹ֣ץ הַדָּבָ֗ר הִרְבּ֤וּ בְנֵֽי־יִשְׂרָאֵל֙ רֵאשִׁ֣ית דָּגָ֗ן תִּיר֤וֹשׁ וְיִצְהָר֙ וּדְבַ֔שׁ וְכֹ֖ל תְּבוּאַ֣ת שָׂדֶ֑ה וּמַעְשַׂ֥ר הַכֹּ֛ל לָרֹ֖ב הֵבִֽיאוּ׃ 6 וּבְנֵ֧י יִשְׂרָאֵ֣ל וִֽיהוּדָ֗ה הַיּֽוֹשְׁבִים֮ בְּעָרֵ֣י יְהוּדָה֒ גַּם־הֵ֗ם מַעְשַׂ֤ר בָּקָר֙ וָצֹ֔אן וּמַעְשַׂ֣ר קָֽדָשִׁ֔ים הַמְקֻדָּשִׁ֖ים לַיהוָ֣ה אֱלֹהֵיהֶ֑ם הֵבִ֕יאוּ וַֽיִּתְּנ֖וּ עֲרֵמ֥וֹת עֲרֵמֽוֹת׃   ס 7 בַּחֹ֙דֶשׁ֙ הַשְּׁלִשִׁ֔י הֵחֵ֥לּוּ הָעֲרֵמ֖וֹת לְיִסּ֑וֹד וּבַחֹ֥דֶשׁ הַשְּׁבִיעִ֖י כִּלּֽוּ׃   ס 8 וַיָּבֹ֙אוּ֙ יְחִזְקִיָּ֣הוּ וְהַשָּׂרִ֔ים וַיִּרְא֖וּ אֶת־הָעֲרֵמ֑וֹת וַֽיְבָרֲכוּ֙ אֶת־יְהוָ֔ה וְאֵ֖ת עַמּ֥וֹ יִשְׂרָאֵֽל׃   פ
9 וַיִּדְרֹ֣שׁ יְחִזְקִיָּ֗הוּ עַל־הַכֹּֽהֲנִ֛ים וְהַלְוִיִּ֖ם עַל־הָעֲרֵמֽוֹת׃ 10 וַיֹּ֣אמֶר אֵלָ֗יו עֲזַרְיָ֧הוּ הַכֹּהֵ֛ן הָרֹ֖אשׁ לְבֵ֣ית צָד֑וֹק וַ֠יֹּאמֶר מֵהָחֵ֨ל הַתְּרוּמָ֜ה לָבִ֣יא בֵית־יְהוָ֗ה אָכ֨וֹל וְשָׂב֤וֹעַ וְהוֹתֵר֙ עַד־לָר֔וֹב כִּ֤י יְהוָה֙ בֵּרַ֣ךְ אֶת־עַמּ֔וֹ וְהַנּוֹתָ֖ר אֶת־הֶהָמ֥וֹן הַזֶּֽה׃   ס 11 וַיֹּ֣אמֶר יְחִזְקִיָּ֗הוּ לְהָכִ֧ין לְשָׁכ֛וֹת בְּבֵ֥ית יְהוָ֖ה וַיָּכִֽינוּ׃ 12 וַיָּבִ֨יאוּ אֶת־הַתְּרוּמָ֧ה וְהַֽמַּעֲשֵׂ֛ר וְהַקֳּדָשִׁ֖ים בֶּאֱמוּנָ֑ה וַעֲלֵיהֶ֤ם נָגִיד֙ כונניהו הַלֵּוִ֔י וְשִׁמְעִ֥י אָחִ֖יהוּ מִשְׁנֶֽה׃ 13 וִֽיחִיאֵ֡ל וַ֠עֲזַזְיָהוּ וְנַ֨חַת וַעֲשָׂהאֵ֜ל וִֽירִימ֤וֹת וְיוֹזָבָד֙ וֶאֱלִיאֵ֣ל וְיִסְמַכְיָ֔הוּ וּמַ֖חַת וּבְנָיָ֑הוּ פְּקִידִ֗ים מִיַּ֤ד כונניהו וְשִׁמְעִ֣י אָחִ֔יו בְּמִפְקַד֙ יְחִזְקִיָּ֣הוּ הַמֶּ֔לֶךְ וַעֲזַרְיָ֖הוּ נְגִ֥יד בֵּית־הָאֱלֹהִֽים׃ 14 וְקוֹרֵ֨א בֶן־יִמְנָ֤ה הַלֵּוִי֙ הַשּׁוֹעֵ֣ר לַמִּזְרָ֔חָה עַ֖ל נִדְב֣וֹת הָאֱלֹהִ֑ים לָתֵת֙ תְּרוּמַ֣ת יְהוָ֔ה וְקָדְשֵׁ֖י הַקֳּדָשִֽׁים׃ 15 וְעַל־יָד֡וֹ עֵ֣דֶן וּ֠מִנְיָמִן וְיֵשׁ֨וּעַ וּֽשְׁמַֽעְיָ֜הוּ אֲמַרְיָ֧הוּ וּשְׁכַנְיָ֛הוּ בְּעָרֵ֥י הַכֹּהֲנִ֖ים בֶּאֱמוּנָ֑ה לָתֵ֤ת לַאֲחֵיהֶם֙ בְּמַחְלְק֔וֹת כַּגָּד֖וֹל כַּקָּטָֽן׃ 16 מִלְּבַ֞ד הִתְיַחְשָׂ֣ם לִזְכָרִ֗ים מִבֶּ֨ן שָׁל֤וֹשׁ שָׁנִים֙ וּלְמַ֔עְלָה לְכָל־הַבָּ֥א לְבֵית־יְהוָ֖ה לִדְבַר־י֣וֹם בְּיוֹמ֑וֹ לַעֲב֣וֹדָתָ֔ם בְּמִשְׁמְרוֹתָ֖ם כְּמַחְלְקוֹתֵיהֶֽם׃ 17 וְאֵ֨ת הִתְיַחֵ֤שׂ הַכֹּהֲנִים֙ לְבֵ֣ית אֲבוֹתֵיהֶ֔ם וְהַ֨לְוִיִּ֔ם מִבֶּ֛ן עֶשְׂרִ֥ים שָׁנָ֖ה וּלְמָ֑עְלָה בְּמִשְׁמְרוֹתֵיהֶ֖ם בְּמַחְלְקוֹתֵיהֶֽם׃ 18 וּלְהִתְיַחֵ֗שׂ בְּכָל־טַפָּ֧ם נְשֵׁיהֶ֛ם וּבְנֵיהֶ֥ם וּבְנוֹתֵיהֶ֖ם לְכָל־קָהָ֑ל כִּ֥י בֶאֱמוּנָתָ֖ם יִתְקַדְּשׁוּ־קֹֽדֶשׁ׃ 19 וְלִבְנֵי֩ אַהֲרֹ֨ן הַכֹּהֲנִ֜ים בִּשְׂדֵ֨י מִגְרַ֤שׁ עָרֵיהֶם֙ בְּכָל־עִ֣יר וָעִ֔יר אֲנָשִׁ֕ים אֲשֶׁ֥ר נִקְּב֖וּ בְּשֵׁמ֑וֹת לָתֵ֣ת מָנ֗וֹת לְכָל־זָכָר֙ בַּכֹּ֣הֲנִ֔ים וּלְכָל־הִתְיַחֵ֖שׂ בַּלְוִיִּֽם׃ 20 וַיַּ֧עַשׂ כָּזֹ֛את יְחִזְקִיָּ֖הוּ בְּכָל־יְהוּדָ֑ה וַיַּ֨עַשׂ הַטּ֤וֹב וְהַיָּשָׁר֙ וְהָ֣אֱמֶ֔ת לִפְנֵ֖י יְהוָ֥ה אֱלֹהָֽיו׃ 21 וּבְכָֽל־מַעֲשֶׂ֞ה אֲשֶׁר־הֵחֵ֣ל בַּעֲבוֹדַ֣ת בֵּית־הָאֱלֹהִ֗ים וּבַתּוֹרָה֙ וּבַמִּצְוָ֔ה לִדְרֹ֖שׁ לֵֽאלֹהָ֑יו בְּכָל־לְבָב֥וֹ עָשָׂ֖ה וְהִצְלִֽיחַ׃   פ