Yiddish
Hebrew
Yiddish
1 און די נבֿיאים, חַגַי דער נבֿיא, און זכַריָה דער זון פֿון עִדוֹאן, האָבן נבֿיאות געזאָגט צו די ייִדן װאָס אין יהודה און אין ירושָלַיִם – אין נאָמען פֿון גאָט פֿון ישׂראל צו זײ. 2 דענצמאָל זײַנען אױפֿגעשטאַנען זרובבֿל דער זון פֿון שְאַלתּיאֵלן, און יֵשועַ דער זון פֿון יוֹצָדָקן, און האָבן אָנגעהױבן בױען דאָס הױז פֿון גאָט װאָס אין ירושָלַיִם, און מיט זײ זײַנען געװען די נבֿיאים פֿון גאָט װאָס האָבן זײ געהאָלפֿן.
3 אין דער אײגענער צײַט איז צו זײ געקומען תַּתּנַי דער פֿירשט פֿון יענער זײַט טײַך, און שתַר-בוֹזנַי, און זײערע חבֿרים, און זײ האָבן צו זײ אַזױ געזאָגט: װער האָט אײַך געגעבן אַ דערלױבעניש צו בױען דאָס דאָזיקע הױז, און צו פֿאַרענדיקן די דאָזיקע מױער? 4 ״דענצמאָל האָבן מיר צו זײ אַזױ געזאָגט: – [האָבן זײ געשריבן] – װאָס זײַנען די נעמען פֿון די מענטשן װאָס בױען דעם דאָזיקן בנין?״ 5 אָבער דאָס אױג פֿון זײער גאָט איז געװען אױף די עלטסטע פֿון די ייִדן, און זײ האָבן זײ ניט געװערט, ביז די זאַך װעט קומען פֿאַר דָריָוֶשן, און מע װעט דענצמאָל ברענגען אַ תּשובֿה װעגן דעם.
6 דער נוסח פֿון דעם בריװ װאָס תַּתּנַי דער פֿירשט פֿון יענער זײַט טײַך, און שתַר-בוֹזנַי, און זײַנע חבֿרים, די אַפֿרסכאָער װאָס פֿון יענער זײַט טײַך, האָבן געשיקט צום מלך דָריָוֶש; 7 זײ האָבן צו אים געשיקט אַ בריװ, און אַזױ איז געװען געשריבן אין אים: צום מלך דָריָוֶש גאָרע פֿריד! 8 זאָל דעם מלך באַװוּסט זײַן, אַז מיר זײַנען געגאַנגען צו דער מדינה יהודה, צום הױז פֿון גרױסן גאָט, און עס װערט געבױט פֿון שװערע שטײנער, און האָלץ װערט אַרײַנגעטאָן אין די װענט, און די דאָזיקע אַרבעט װערט געטאָן פֿלייסיק, און זי באַגליקט אין זײער האַנט. 9 האָבן מיר דענצמאָל געפֿרעגט די דאָזיקע עלטסטע; מיר האָבן צו זײ אַזױ געזאָגט: װער האָט אײַך געגעבן אַ דערלױבעניש צו בױען דאָס דאָזיקע הױז, און צו פֿאַרענדיקן די דאָזיקע מױער? 10 און אױך זײערע נעמען האָבן מיר געפֿרעגט בײַ זײ, כּדי דיך צו לאָזן װיסן, אַז מיר װעלן אױפֿשרײַבן די נעמען פֿון די מענטשן װאָס זײַנען זײערע אָנפֿירער. 11 און אַזױ האָבן זײ אונדז געגעבן אַן ענטפֿער, אַזױ צו זאָגן: מיר זײַנען די קנעכט פֿון דעם גאָט פֿון הימל און ערד, און מיר בױען אָפּ דאָס הױז װאָס איז מיט פֿיל יאָרן פֿאַר דעם שױן געװען געבױט; און אַ גרױסער מלך פֿון ישׂראל האָט עס געבױט און פֿאַרענדיקט. 12 אָבער װײַל אונדזערע עלטערן האָבן דערצערנט דעם גאָט פֿון הימל, האָט ער זײ געגעבן אין דער האַנט פֿון נבֿוכַדנֶצַר דעם כַּשׂדי, דעם מלך פֿון בבֿל; און ער האָט צעשטערט דאָס דאָזיקע הױז, און האָט פֿאַרטריבן דאָס פֿאָלק קײן בבֿל. 13 אָבער אין ערשטן יאָר פֿון כּוֹרֶש דעם מלך פֿון בבֿל, האָט דער מלך כּוֹרֶש געגעבן אַ באַפֿעל צו בױען דאָס דאָזיקע הױז פֿון גאָט. 14 און אױך די גילדערנע און זילבערנע כּלים פֿון גאָטס הױז װאָס נבֿוכַדנֶצַר האָט אַװעקגענומען פֿון דעם טעמפּל װאָס אין ירושָלַיִם, און זײ אַװעקגעפֿירט אין דעם טעמפּל פֿון בבֿל, זײ האָט דער מלך כּוֹרֶש אַרױסגענומען פֿון דעם טעמפּל װאָס אין בבֿל, און זײ זײַנען איבערגעגעבן געװאָרן צו אײנעם מיטן נאָמען שֵשבצַר, װאָס ער האָט אים געמאַכט פֿאַרן פֿירשט. 15 און ער האָט צו אים געזאָגט: נעם די דאָזיקע כּלים; גײ לײג זײ אַװעק אין דעם טעמפּל װאָס אין ירושָלַיִם, און זאָל דאָס הױז פֿון גאָט געבױט װערן אױף זײַן אָרט. 16 דענצמאָל איז דער דאָזיקער שֵשבצַר געקומען; ער האָט געלײגט די גרונטפֿעסטן פֿון גאָטס הױז װאָס אין ירושָלַיִם, און פֿון דענצמאָל אָן און ביז אַצונד װערט עס געבױט, און איז נאָך ניט פֿאַרטיק. 17 און אַצונד, אױב דעם מלך איז װױלגעפֿעלן, זאָל נאָכגעזוכט װערן דאָרטן אין דער שאַצקאַמער פֿון דעם מלך װאָס אין בבֿל, אױב דאָס איז אַזױ, אַז פֿון מלך כּוֹרֶש איז געגעבן געװאָרן אַ באַפֿעל צו בױען דאָס דאָזיקע הױז פֿון גאָט אין ירושָלַיִם; און זאָל ער אונדז שיקן דעם װילן פֿון דעם מלך װעגן דעם.
Hebrew
1 וְהִתְנַבִּ֞י חַגַּ֣י נביאה וּזְכַרְיָ֤ה בַר־עִדּוֹא֙ נביאיא עַל־יְה֣וּדָיֵ֔א דִּ֥י בִיה֖וּד וּבִירוּשְׁלֶ֑ם בְּשֻׁ֛ם אֱלָ֥הּ יִשְׂרָאֵ֖ל עֲלֵיהֽוֹן׃   ס 2 בֵּאדַ֡יִן קָ֠מוּ זְרֻבָּבֶ֤ל בַּר־שְׁאַלְתִּיאֵל֙ וְיֵשׁ֣וּעַ בַּר־יֽוֹצָדָ֔ק וְשָׁרִ֣יו לְמִבְנֵ֔א בֵּ֥ית אֱלָהָ֖א דִּ֣י בִירֽוּשְׁלֶ֑ם וְעִמְּה֛וֹן נביאיא דִֽי־אֱלָהָ֖א מְסָעֲדִ֥ין לְהֽוֹן׃   פ
3 בֵּהּ־זִמְנָא֩ אֲתָ֨א עֲלֵיה֜וֹן תַּ֠תְּנַי פַּחַ֧ת עֲבַֽר־נַהֲרָ֛ה וּשְׁתַ֥ר בּוֹזְנַ֖י וּכְנָוָתְה֑וֹן וְכֵן֙ אָמְרִ֣ין לְהֹ֔ם מַן־שָׂ֨ם לְכֹ֜ם טְעֵ֗ם בַּיְתָ֤א דְנָה֙ לִבְּנֵ֔א וְאֻשַּׁרְנָ֥א דְנָ֖ה לְשַׁכְלָלָֽה׃   ס 4 אֱדַ֥יִן כְּנֵ֖מָא אֲמַ֣רְנָא לְּהֹ֑ם מַן־אִנּוּן֙ שְׁמָהָ֣ת גֻּבְרַיָּ֔א דִּֽי־דְנָ֥ה בִנְיָנָ֖א בָּנַֽיִן׃ 5 וְעֵ֣ין אֱלָהֲהֹ֗ם הֲוָת֙ עַל־שָׂבֵ֣י יְהוּדָיֵ֔א וְלָא־בַטִּ֣לוּ הִמּ֔וֹ עַד־טַעְמָ֖א לְדָרְיָ֣וֶשׁ יְהָ֑ךְ וֶאֱדַ֛יִן יְתִיב֥וּן נִשְׁתְּוָנָ֖א עַל־דְּנָֽה׃   פ
6 פַּרְשֶׁ֣גֶן אִ֠גַּרְתָּא דִּֽי־שְׁלַ֞ח תַּתְּנַ֣י פַּחַ֣ת עֲבַֽר־נַהֲרָ֗ה וּשְׁתַ֤ר בּוֹזְנַי֙ וּכְנָ֣וָתֵ֔הּ אֲפַ֨רְסְכָיֵ֔א דִּ֖י בַּעֲבַ֣ר נַהֲרָ֑ה עַל־דָּרְיָ֖וֶשׁ מַלְכָּֽא׃ 7 פִּתְגָמָ֖א שְׁלַ֣חוּ עֲל֑וֹהִי וְכִדְנָה֙ כְּתִ֣יב בְּגַוֵּ֔הּ לְדָרְיָ֥וֶשׁ מַלְכָּ֖א שְׁלָמָ֥א כֹֽלָּא׃   ס 8 יְדִ֣יעַ לֶהֱוֵ֣א לְמַלְכָּ֗א דִּֽי־אֲזַ֜לְנָא לִיה֤וּד מְדִֽינְתָּא֙ לְבֵית֙ אֱלָהָ֣א רַבָּ֔א וְה֤וּא מִתְבְּנֵא֙ אֶ֣בֶן גְּלָ֔ל וְאָ֖ע מִתְּשָׂ֣ם בְּכֻתְלַיָּ֑א וַעֲבִ֥ידְתָּא דָ֛ךְ אָסְפַּ֥רְנָא מִתְעַבְדָ֖א וּמַצְלַ֥ח בְּיֶדְהֹֽם׃   ס 9 אֱדַ֗יִן שְׁאֵ֙לְנָא֙ לְשָׂבַיָּ֣א אִלֵּ֔ךְ כְּנֵ֖מָא אֲמַ֣רְנָא לְּהֹ֑ם מַן־שָׂ֨ם לְכֹ֜ם טְעֵ֗ם בַּיְתָ֤א דְנָה֙ לְמִבְנְיָ֔ה וְאֻשַּׁרְנָ֥א דְנָ֖ה לְשַׁכְלָלָֽה׃ 10 וְאַ֧ף שְׁמָהָתְהֹ֛ם שְׁאֵ֥לְנָא לְּהֹ֖ם לְהוֹדָעוּתָ֑ךְ דִּ֛י נִכְתֻּ֥ב שֻׁם־גֻּבְרַיָּ֖א דִּ֥י בְרָאשֵׁיהֹֽם׃   ס 11 וּכְנֵ֥מָא פִתְגָמָ֖א הֲתִיב֣וּנָא לְמֵמַ֑ר אֲנַ֣חְנָא הִמּ֡וֹ עַבְדוֹהִי֩ דִֽי־אֱלָ֨הּ שְׁמַיָּ֜א וְאַרְעָ֗א וּבָנַ֤יִן בַּיְתָא֙ דִּֽי־הֲוָ֨א בְנֵ֜ה מִקַּדְמַ֤ת דְּנָה֙ שְׁנִ֣ין שַׂגִּיאָ֔ן וּמֶ֤לֶךְ לְיִשְׂרָאֵל֙ רַ֔ב בְּנָ֖הִי וְשַׁכְלְלֵֽהּ׃ 12 לָהֵ֗ן מִן־דִּ֨י הַרְגִּ֤זוּ אֲבָהֳתַ֙נָא֙ לֶאֱלָ֣הּ שְׁמַיָּ֔א יְהַ֣ב הִמּ֔וֹ בְּיַ֛ד נְבוּכַדְנֶצַּ֥ר מֶֽלֶךְ־בָּבֶ֖ל כסדיא וּבַיְתָ֤ה דְנָה֙ סַתְרֵ֔הּ וְעַמָּ֖ה הַגְלִ֥י לְבָבֶֽל׃   ס 13 בְּרַם֙ בִּשְׁנַ֣ת חֲדָ֔ה לְכ֥וֹרֶשׁ מַלְכָּ֖א דִּ֣י בָבֶ֑ל כּ֤וֹרֶשׁ מַלְכָּא֙ שָׂ֣ם טְעֵ֔ם בֵּית־אֱלָהָ֥א דְנָ֖ה לִבְּנֵֽא׃ 14 וְ֠אַף מָאנַיָּ֣א דִֽי־בֵית־אֱלָהָא֮ דִּ֣י דַהֲבָ֣ה וְכַסְפָּא֒ דִּ֣י נְבוּכַדְנֶצַּ֗ר הַנְפֵּק֙ מִן־הֵֽיכְלָא֙ דִּ֣י בִֽירוּשְׁלֶ֔ם וְהֵיבֵ֣ל הִמּ֔וֹ לְהֵיכְלָ֖א דִּ֣י בָבֶ֑ל הַנְפֵּ֨ק הִמּ֜וֹ כּ֣וֹרֶשׁ מַלְכָּ֗א מִן־הֵֽיכְלָא֙ דִּ֣י בָבֶ֔ל וִיהִ֙יבוּ֙ לְשֵׁשְׁבַּצַּ֣ר שְׁמֵ֔הּ דִּ֥י פֶחָ֖ה שָׂמֵֽהּ׃ 15 וַאֲמַר־לֵ֓הּ אלה מָֽאנַיָּ֔א שֵׂ֚א אֵֽזֶל־אֲחֵ֣ת הִמּ֔וֹ בְּהֵיכְלָ֖א דִּ֣י בִירוּשְׁלֶ֑ם וּבֵ֥ית אֱלָהָ֖א יִתְבְּנֵ֥א עַל־אַתְרֵֽהּ׃   ס 16 אֱדַ֙יִן֙ שֵׁשְׁבַּצַּ֣ר דֵּ֔ךְ אֲתָ֗א יְהַ֧ב אֻשַּׁיָּ֛א דִּי־בֵ֥ית אֱלָהָ֖א דִּ֣י בִירוּשְׁלֶ֑ם וּמִן־אֱדַ֧יִן וְעַד־כְּעַ֛ן מִתְבְּנֵ֖א וְלָ֥א שְׁלִֽם׃ 17 וּכְעַ֞ן הֵ֧ן עַל־מַלְכָּ֣א טָ֗ב יִ֠תְבַּקַּר בְּבֵ֨ית גִּנְזַיָּ֜א דִּי־מַלְכָּ֣א תַמָּה֮ דִּ֣י בְּבָבֶל֒ הֵ֣ן אִיתַ֗י דִּֽי־מִן־כּ֤וֹרֶשׁ מַלְכָּא֙ שִׂ֣ים טְעֵ֔ם לְמִבְנֵ֛א בֵּית־אֱלָהָ֥א דֵ֖ךְ בִּירוּשְׁלֶ֑ם וּרְע֥וּת מַלְכָּ֛א עַל־דְּנָ֖ה יִשְׁלַ֥ח עֲלֶֽינָא׃   ס