Yiddish
1
מײַן זון, זאָלסט ניט פֿאַרגעסן מײַן לערנונג, און מײַנע געבאָט זאָל היטן דײַן האַרץ.
2
װאָרום אַריכת-ימים און יאָרן פֿון לעבןאון פֿריד װעלן זײ דיר צוגעבן.
3
גענאָד און אמת זאָלן דיך ניט פֿאַרלאָזן, בינד זײ אַרום דײַן האַלדז, שרײַב זײ אָן אױפֿן טאָװל פֿון דײַן האַרצן,
4
און געפֿין לײַטזעליקײט און גוטן חןאין די אױגן פֿון גאָט און פֿון לײַט.
5
פֿאַרזיכער זיך אױף גאָט מיט דײַן גאַנצן האַרצן, און אױף דײַן פֿאַרשטאַנדיקײט זאָלסטו זיך ניט אָנלענען.
6
אין אַלע דײַנע װעגן טו אים קענען, און ער װעט גלײַך מאַכן דײַנע שטעגן.
7
זאָלסט ניט זײַן אַ חכם אין דײַנע אױגן, האָב מורא פֿאַר גאָט, און קער זיך אָפּ פֿון בײז.
8
דאָס װעט זײַן אַ הײלונג פֿאַר דײַן נאָפּל, און אַ זאַפֿט פֿאַר דײַנע בײנער.
9
גיב כּבֿוד צו גאָט פֿון דײַן גוטס, און פֿונעם ערשטן פֿון אַל דײַן תּבֿואה,
10
און דײַנע שפּײַכלערס װעלן פֿול זײַן מיט זעט, און דײַנע קעלטערס װעלן פֿלײצן מיט װײַן.
11
דעם מוסר פֿון גאָט זאָלסטו, מײַן זון, ניט פֿאַראַכטן, און זאָלסט ניט פֿאַראומװערדיקן זײַן שטראָף.
12
װאָרום דעם װאָס גאָט האָט ליב, דעם שטראָפֿט ער, און װי אַ פֿאָטער דעם זון װאָס ער האָט האָלט.
13
װױל צו דעם מענטשן װאָס געפֿינט חכמה, און דעם מענטשן װאָס קריגט פֿאַרשטאַנדיקײט.
14
װאָרום איר סחורה איז בעסער װי סחורה פֿון זילבער, און מער װי גינגאָלד איר אײַנקום.
15
זי איז טײַערער פֿון פּערל, און אַלע דײַנע חפֿצים זײַנען ניט גלײַך צו איר.
16
אַריכת-ימים איז אין איר רעכטער האַנט, אין איר לינקער עשירות און כּבֿוד.
17
אירע װעגן זײַנען װעגן פֿון ליבלעכקײט, און אַלע אירע שטעגן זײַנען שלום.
18
אַ בױם פֿון לעבן איז זי פֿאַר די װאָס האַלטן זי פֿעסט, און דער װאָס האַלט זיך אָן איר איז באַגליקט.
19
גאָט האָט מיט חכמה געגרונטפֿעסט די ערד, ער האָט אױפֿגעשטעלט די הימלען מיט פֿאַרשטאַנדיקײט.
20
דורך זײַן װיסן האָבן זיך די תּהומען געשפּאָלטן, און די הימלען טריפֿן טױ.
21
מײַן זון, זאָלן זײ ניט אַװעק פֿון דײַנע אױגן; היט קלוגשאַפֿט און געשײַטקײט,
22
און זײ װעלן זײַן לעבן פֿאַר דײַן לײַב, און חן אױף דײַן האַלדז.
23
דענצמאָל װעסטו גײן אין זיכערקײט דײַן װעג, און װעסט ניט אָפּשלאָגן דײַן פֿוס.
24
אַז דו װעסט זיך לײגן װעסטו ניט אַנגסטן, און װעסט ליגן, און זיס װעט זײַן דײַן שלאָף.
25
זאָלסט ניט מורא האָבן פֿאַר אַן אומגעריכטן שרעק, און פֿאַר דער פֿאַרװיסטונג פֿון די רשָעים, װען זי קומט.
26
װאָרום גאָט װעט זײַן דײַן בטחון, און װעט היטן דײַן פֿוס פֿון באַצװינגעניש.
27
זאָלסט ניט פֿאַרמײַדן גוטס פֿון דעם װאָס דאַרף עס, װען דײַן האַנט האָט בכּוח צו טאָן.
28
זאָלסט ניט זאָגן צו דײַן חבֿר: ״גײ, און קום װידער, און מאָרגן װעל איך געבן״, װען דו האָסט בײַ זיך.
29
זאָלסט ניט טראַכטן אַ רָעה אױף דײַן חבֿר, װען ער זיצט אין זיכערקײט בײַ דיר.
30
זאָלסט זיך ניט קריגן מיט אַ מענטשן אומזיסט, אױב ער האָט דיר ניט געטאָן קײן רָעה.
31
זאָלסט ניט מקנא זײַן דעם מאַן פֿון אומרעכט, און זאָלסט ניט אױסװײלן קײנעם פֿון זײַנע װעגן.
32
װאָרום אַן אומװערדיקײט בײַ גאָט איז דער פֿאַרקערטער, און מיט די רעכטפֿאַרטיקע איז ער פֿאַרטרױט.
33
די קללה פֿון גאָט איז אין הױז פֿון רָשע, און די װױנונג פֿון צדיק בענטשט ער.
34
אױב שפּעטער – מאַכט ער זײ צום געשפּעט, אָבער די שטילע גיט ער חן.
35
כּבֿוד אַרבן די חכמים, און נאַרן קלײַבן אױף שאַנד.