Yiddish
1
אַ מזמור; אַ געזאַנג פֿאַר דעם טאָג פֿון שבת.
2
גוט איז צו לױבן גאָט, און זינגען צו דײַן נאָמען, דו העכסטער;
3
צו דערצײלן אין פֿרימאָרגן דײַן חֶסדאון דײַן טרײַשאַפֿט אין די נעכט,
4
אױף אַ צענסטרונע און אױף אַ גיטאַר, מיט פֿאַרטראַכטונג אױף דער האַרף.
5
װאָרום האָסט מיך דערפֿרײט, גאָט, מיט דײַן װערק, איך זינג װעגן די מעשׂים פֿון דײַנע הענט.
6
װי גרױס זײַנען דײַנע מעשׂים, גאָט! טיף ביז גאָר זײַנען דײַנע טראַכטונגען.
7
דער בהֵמישער מענטש װײס ניט, און דער נאַר פֿאַרשטײט דאָס ניט.
8
אַז די רשָעים שפּראָצן װי גראָז, און עס בליִען אַלע טוער פֿון אומרעכט, איז דאָס כּדאי זײ זאָלן פֿאַרטיליקט װערן אױף אײביק.
9
אָבער דו ביסט דערהױבןאױף אײביק, גאָט.
10
װאָרום אָט דײַנע פֿײַנט, גאָט, װאָרום אָט דײַנע פֿײַנט װעלן אונטערגײן, צעשפּרײט װעלן װערן אַלע טוער פֿון אומרעכט.
11
און האָסט דערהײכט װי בײַ אַ װיזלטיר מײַן האָרן; איך האָב מיך באַזאַלבט מיט פֿרישן אײל.
12
און מײַן אױג האָט זיך אָנגעזען אױף מײַנע לױערער; אױף די שלעכטסטוער װאָס שטײען אָן אױף מיר, הערן מײַנע אױערן זיך אָן.
13
דער צדיק װעט בליִען װי אַ טײטלבױם, װי אַ צעדערבױם אין לבֿנון װעט ער װאַקסן.
14
אײַנגעפֿלאַנצט אין הױז פֿון יהוה, אין די הױפֿן פֿון אונדזער גאָט װעלן זײ בליִען.
15
זײ װעלן נאָך שפּראָצן אין גראָער עלטער, פֿעט און זאַפֿטיק װעלן זײ זײַן;
16
צו דערצײלן אַז גאָט איז רעכטפֿאַרטיק, מײַן פֿעלדז װאָס קײן אומרעכט איז אין אים ניטאָ.