Yiddish
1
אַ געזאַנג פֿון די אַרױפֿגאַנגען; פֿון שלמהן. אַז גאָט בױט ניט אַ הױז, אומזיסט מיִען זיך זײַנע בױערס אױף אים; אַז גאָט היט ניט אַ שטאָט, אומזיסט װאַכט דער שומר.
2
אומזיסט אײַך, איר װאָס פֿעדערט אײַך אױפֿצושטײן, װאָס זיצט-אױף שפּעט, װאָס עסט ברױט מיט מאַטערניש; אַזױ װאָס גיט ער זײַן באַליבטן אין שלאָף.
3
זע, די אַרב פֿון גאָט זײַנען קינדער, דער שׂכַר איז פֿרוכט פֿון לײַב.
4
װי פֿײַלן אין דער האַנט פֿון גִבור, אַזױ זײַנען קינדער פֿון דער יוגנט.
5
װױל צו דעם מאַןװאָס האָט אָנגעפֿילט זײַן פֿײַלבײַטל מיט זײ! זײ װעלן ניט פֿאַרשעמט װערן, אַז זײ װעלן רעדן מיט די פֿײַנט אין טױער.