Yiddish
Hebrew
Yiddish
1 און דאָס װאָרט פֿון גאָט איז געװען צו מיר, אַזױ צו זאָגן: 2 מענטשנקינד, זאָג נבֿיאות, און זאָלסט זאָגן: אַזױ האָט געזאָגט גאָט דער האַר: יאָמערט: װײ איבער דעם טאָג! 3 װאָרום נאָנט איז דער טאָג, יאָ, נאָנט איז דער טאָג פֿון גאָט; אַ טאָג פֿון װאָלקן, די שטראָפֿצײַט פֿון די פֿעלקער װעט עס זײַן. 4 און אַ שװערד װעט קומען אױף מצרַיִם, און אַ ציטערניש װעט זײַן אין כּוּש, װען דערשלאָגענע פֿאַלן אין מצרַיִם; און מע װעט אַװעקנעמען איר שפֿע, און אירע גרונטפֿעסטן װעלן צעשטערט װערן. 5 כּוּש, און פּוּט, און לוד, און אַלע געמישטע פֿעלקער, און כּוּבֿ, און די קינדער פֿון דעם לאַנד פֿון בונד, װעלן מיט זײ דורכן שװערד פֿאַלן.
6 אַזױ האָט גאָט געזאָגט: פֿאַלן װעלן אױך די אונטערלענער פֿון מצרַיִם, און נידערן װעט איר שטאָלצע מאַכט; פֿון מִגדול ביז סוֵנֵה װעלן זײ פֿאַלן דורכן שװערד אין איר, זאָגט גאָט דער האַר. 7 און זײ װעלן פֿאַרװיסט זײַן צװישן פֿאַרװיסטע לענדער, און זײַנע שטעט װעלן זײַן צװישן חרבֿע שטעט. 8 און זײ װעלן װיסן אַז איך בין יהוה, װען איך מאַך אַ פֿײַער אין מצרַיִם, און אַלע אירע העלפֿער װעלן צעבראָכן װערן. 9 אין יענעם טאָג װעלן שלוחים אַרױסגײן פֿון איר אין שיפֿן, אױפֿצושרעקן כּוּש די זיכערע; און אַ ציטערניש װעט זײַן בײַ זײ װי אין טאָג פֿון מצרַיִם; װאָרום זע, עס קומט! 10 אַזױ האָט געזאָגט גאָט דער האַר: איך װעל אױך פֿאַרטיליקן דעם המון פֿון מצרַיִם, דורך דער האַנט פֿון נבֿוכַדרֶאצַר דעם מלך פֿון בָבֿל. 11 ער און זײַן פֿאָלק מיט אים, די פֿאָרכטיקסטע פֿון די פֿעלקער, װערן געבראַכט אומצוברענגען דאָס לאַנד; און זײ װעלן אַרױסציִען זײערע שװערדן אױף מצרַיִם, און װעלן אָנפֿילן דאָס לאַנד מיט דערשלאָגענע. 12 און איך װעל מאַכן די טײַכן אַ טריקעניש, און װעל איבערענטפֿערן דאָס לאַנדאין דער האַנט פֿון שלעכטע; און איך װעל פֿאַרװיסטן דאָס לאַנד מיט איר פֿולקײט, דורך דער האַנט פֿון פֿרעמדע; איך יהוה האָב גערעדט. 13 אַזױ האָט געזאָגט גאָט דער האַר: איך װעל אױך אונטערברענגען די אָפּגעטער, און װעל פֿאַרשטערן די געצן פֿון נוֹף; און קײן פֿירשט װעט מער ניט זײַן פֿון לאַנד מצרַיִם; און איך װעל מאַכן אַ מורא אין לאַנד מצרַיִם. 14 און איך װעל פֿאַרװיסטן פַּתרוס, און װעל מאַכן אַ פֿײַער אין צועַן, און טאָן אַ משפּט אין נוא. 15 און איך װעל אױסגיסן מײַן גרימצאָרן אױף סין, דער פֿעסטונג פֿון מצרַיִם; און איך װעל פֿאַרשנײַדן דעם המון פֿון נוא. 16 און איך װעל מאַכן אַ פֿײַער אין מצרַיִם; דרײען אין װײטאָג װעט זיך דרײען סין, און נוא װעט אײַנגעבראָכן װערן, און אױף נוֹף װעלן קומען פֿײַנט בײַ טאָג. 17 די יונגעלײַט פֿון אוֹן און פּי-בֶסֶת װעלן דורכן שװערד פֿאַלן, און זײ װעלן אין געפֿאַנגענשאַפֿט גײן. 18 און אין תַּחפַּנחֵס װעט אױפֿהערן דער טאָג, װען איך צעברעך דאָרטן די יאָכשטאַנגען פֿון מצרַיִם; און איר שטאָלצע מאַכט װעט פֿאַרשטערט װערן אין איר; זי אַלײן װעט אַ װאָלקן באַדעקן, און אירע טעכטערשטעט װעלן אין געפֿאַנגענשאַפֿט גײן. 19 און איך װעל טאָן אַ משפּט אין מצרַיִם; און זײ װעלן װיסן אַז איך בין יהוה.
20 און עס איז געװען אין עלפֿטן יאָר, אין ערשטן חודש, אין זיבעטן טאָג פֿון חודש, איז געװען דאָס װאָרט פֿון גאָט צו מיר, אַזױ צו זאָגן: 21 מענטשנקינד, איך האָב צעבראָכן דעם אָרעםפֿון פּרעה דעם מלך פֿון מצרַיִם, און זע, ער איז ניט פֿאַרבונדן געװאָרןצו ברענגען אַ רפֿואה דורך אַרױפֿטאָן אַ װיקלבאַנד, אים צו פֿאַרבינדן, ער זאָל װערן שטאַרקצו האַלטן אַ שװערד. 22 פֿאַר װאָר, אַזױ האָט געזאָגט גאָט דער האַר: זע, איך קום צו פּרעה דעם מלך פֿון מצרַיִם, און װעל צעברעכן זײַנע אָרעמס, דעם געזונטן, און דעם צעבראָכענעם; און איך װעל מאַכן אַרױספֿאַלן די שװערד פֿון זײַן האַנט. 23 און איך װעל צעשפּרײטן מצרַיִם צװישן די פֿעלקער, און װעל זײ צעװאַרפֿן אין די לענדער. 24 און איך װעל שטאַרקן די אָרעמס פֿון דעם מלך פֿון בָבֿל. און װעל געבן מײַן שװערד אין זײַן האַנט; און איך װעל צעברעכן די אָרעמס פֿון פּרעהן, און ער װעט קרעכצן פֿאַר איםקרעכצן פֿון אַ דערשטאָכענעם. 25 און איך װעל שטאַרקן די אָרעמס פֿון דעם מלך פֿון בָבֿל, און די אָרעמס פֿון פּרעהן װעלן אַראָפּפֿאַלן; און זײ װעלן װיסן אַז איך בין יהוה, װען איך גיב מײַן שװערד אין דער האַנט פֿון דעם מלך פֿון בָבֿל, און ער װעט זײ אױסשטרעקן קעגן לאַנד מצרַיִם. 26 און איך װעל צעשפּרײטן מצרַיִם צװישן די פֿעלקער, און װעל זײ צעװאַרפֿן אין די לענדער; און זײ װעלן װיסן אַז איך בין יהוה.
Hebrew
1 וַיְהִ֥י דְבַר־יְהוָ֖ה אֵלַ֥י לֵאמֹֽר׃ 2 בֶּן־אָדָ֕ם הִנָּבֵא֙ וְאָ֣מַרְתָּ֔ כֹּ֥ה אָמַ֖ר אֲדֹנָ֣י יְהוִ֑ה הֵילִ֖ילוּ הָ֥הּ לַיּֽוֹם׃ 3 כִּֽי־קָר֣וֹב י֔וֹם וְקָר֥וֹב י֖וֹם לַֽיהוָ֑ה י֣וֹם עָנָ֔ן עֵ֥ת גּוֹיִ֖ם יִֽהְיֶֽה׃ 4 וּבָאָ֥ה חֶ֙רֶב֙ בְּמִצְרַ֔יִם וְהָיְתָ֤ה חַלְחָלָה֙ בְּכ֔וּשׁ בִּנְפֹ֥ל חָלָ֖ל בְּמִצְרָ֑יִם וְלָקְח֣וּ הֲמוֹנָ֔הּ וְנֶהֶרְס֖וּ יְסוֹדֹתֶֽיהָ׃ 5 כּ֣וּשׁ וּפ֤וּט וְלוּד֙ וְכָל־הָעֶ֣רֶב וְכ֔וּב וּבְנֵ֖י אֶ֣רֶץ הַבְּרִ֑ית אִתָּ֖ם בַּחֶ֥רֶב יִפֹּֽלוּ׃   פ
6 כֹּ֚ה אָמַ֣ר יְהוָ֔ה וְנָֽפְלוּ֙ סֹמְכֵ֣י מִצְרַ֔יִם וְיָרַ֖ד גְּא֣וֹן עֻזָּ֑הּ מִמִּגְדֹּ֣ל סְוֵנֵ֗ה בַּחֶ֙רֶב֙ יִפְּלוּ־בָ֔הּ נְאֻ֖ם אֲדֹנָ֥י יְהוִֽה׃ 7 וְנָשַׁ֕מּוּ בְּת֖וֹךְ אֲרָצ֣וֹת נְשַׁמּ֑וֹת וְעָרָ֕יו בְּתוֹךְ־עָרִ֥ים נַחֲרָב֖וֹת תִּֽהְיֶֽינָה׃ 8 וְיָדְע֖וּ כִּֽי־אֲנִ֣י יְהוָ֑ה בְּתִתִּי־אֵ֣שׁ בְּמִצְרַ֔יִם וְנִשְׁבְּר֖וּ כָּל־עֹזְרֶֽיהָ׃ 9 בַּיּ֣וֹם הַה֗וּא יֵצְא֨וּ מַלְאָכִ֤ים מִלְּפָנַי֙ בַּצִּ֔ים לְהַחֲרִ֖יד אֶת־כּ֣וּשׁ בֶּ֑טַח וְהָיְתָ֨ה חַלְחָלָ֤ה בָהֶם֙ בְּי֣וֹם מִצְרַ֔יִם כִּ֥י הִנֵּ֖ה בָּאָֽה׃   ס 10 כֹּ֥ה אָמַ֖ר אֲדֹנָ֣י יְהוִ֑ה וְהִשְׁבַּתִּי֙ אֶת־הֲמ֣וֹן מִצְרַ֔יִם בְּיַ֖ד נְבוּכַדְרֶאצַּ֥ר מֶלֶךְ־בָּבֶֽל׃ 11 ה֠וּא וְעַמּ֤וֹ אִתּוֹ֙ עָרִיצֵ֣י גוֹיִ֔ם מֽוּבָאִ֖ים לְשַׁחֵ֣ת הָאָ֑רֶץ וְהֵרִ֤יקוּ חַרְבוֹתָם֙ עַל־מִצְרַ֔יִם וּמָלְא֥וּ אֶת־הָאָ֖רֶץ חָלָֽל׃ 12 וְנָתַתִּ֤י יְאֹרִים֙ חָֽרָבָ֔ה וּמָכַרְתִּ֥י אֶת־הָאָ֖רֶץ בְּיַד־רָעִ֑ים וַהֲשִׁמֹּתִ֞י אֶ֤רֶץ וּמְלֹאָהּ֙ בְּיַד־זָרִ֔ים אֲנִ֥י יְהוָ֖ה דִּבַּֽרְתִּי׃   ס 13 כֹּֽה־אָמַ֞ר אֲדֹנָ֣י יְהוִ֗ה וְהַאֲבַדְתִּ֨י גִלּוּלִ֜ים וְהִשְׁבַּתִּ֤י אֱלִילִים֙ מִנֹּ֔ף וְנָשִׂ֥יא מֵאֶֽרֶץ־מִצְרַ֖יִם לֹ֣א יִֽהְיֶה־ע֑וֹד וְנָתַתִּ֥י יִרְאָ֖ה בְּאֶ֥רֶץ מִצְרָֽיִם׃ 14 וַהֲשִׁמֹּתִי֙ אֶת־פַּתְר֔וֹס וְנָתַ֥תִּי אֵ֖שׁ בְּצֹ֑עַן וְעָשִׂ֥יתִי שְׁפָטִ֖ים בְּנֹֽא׃ 15 וְשָׁפַכְתִּ֣י חֲמָתִ֔י עַל־סִ֖ין מָע֣וֹז מִצְרָ֑יִם וְהִכְרַתִּ֖י אֶת־הֲמ֥וֹן נֹֽא׃ 16 וְנָתַ֤תִּי אֵשׁ֙ בְּמִצְרַ֔יִם ח֤וּל תחיל סִ֔ין וְנֹ֖א תִּהְיֶ֣ה לְהִבָּקֵ֑עַ וְנֹ֖ף צָרֵ֥י יוֹמָֽם׃ 17 בַּח֥וּרֵי אָ֛וֶן וּפִי־בֶ֖סֶת בַּחֶ֣רֶב יִפֹּ֑לוּ וְהֵ֖נָּה בַּשְּׁבִ֥י תֵלַֽכְנָה׃ 18 וּבִֽתְחַפְנְחֵס֙ חָשַׂ֣ךְ הַיּ֔וֹם בְּשִׁבְרִי־שָׁם֙ אֶת־מֹט֣וֹת מִצְרַ֔יִם וְנִשְׁבַּת־בָּ֖הּ גְּא֣וֹן עֻזָּ֑הּ הִ֚יא עָנָ֣ן יְכַסֶּ֔נָּה וּבְנוֹתֶ֖יהָ בַּשְּׁבִ֥י תֵלַֽכְנָה׃ 19 וְעָשִׂ֥יתִי שְׁפָטִ֖ים בְּמִצְרָ֑יִם וְיָדְע֖וּ כִּֽי־אֲנִ֥י יְהוָֽה׃   פ
20 וַיְהִ֗י בְּאַחַ֤ת עֶשְׂרֵה֙ שָׁנָ֔ה בָּֽרִאשׁ֖וֹן בְּשִׁבְעָ֣ה לַחֹ֑דֶשׁ הָיָ֥ה דְבַר־יְהוָ֖ה אֵלַ֥י לֵאמֹֽר׃ 21 בֶּן־אָדָ֕ם אֶת־זְר֛וֹעַ פַּרְעֹ֥ה מֶֽלֶךְ־מִצְרַ֖יִם שָׁבָ֑רְתִּי וְהִנֵּ֣ה לֹֽא־חֻ֠בְּשָׁה לָתֵ֨ת רְפֻא֜וֹת לָשׂ֥וּם חִתּ֛וּל לְחָבְשָׁ֥הּ לְחָזְקָ֖הּ לִתְפֹּ֥שׂ בֶּחָֽרֶב׃   ס 22 לָכֵ֞ן כֹּה־אָמַ֣ר אֲדֹנָ֣י יְהֹוִ֗ה הִנְנִי֙ אֶל־פַּרְעֹ֣ה מֶֽלֶךְ־מִצְרַ֔יִם וְשָֽׁבַרְתִּי֙ אֶת־זְרֹ֣עֹתָ֔יו אֶת־הַחֲזָקָ֖ה וְאֶת־הַנִּשְׁבָּ֑רֶת וְהִפַּלְתִּ֥י אֶת־הַחֶ֖רֶב מִיָּדֽוֹ׃ 23 וַהֲפִצוֹתִ֥י אֶת־מִצְרַ֖יִם בַּגּוֹיִ֑ם וְזֵרִיתִ֖ם בָּאֲרָצֽוֹת׃ 24 וְחִזַּקְתִּ֗י אֶת־זְרֹעוֹת֙ מֶ֣לֶךְ בָּבֶ֔ל וְנָתַתִּ֥י אֶת־חַרְבִּ֖י בְּיָד֑וֹ וְשָׁבַרְתִּי֙ אֶת־זְרֹע֣וֹת פַּרְעֹ֔ה וְנָאַ֛ק נַאֲק֥וֹת חָלָ֖ל לְפָנָֽיו׃ 25 וְהַחֲזַקְתִּ֗י אֶת־זְרֹעוֹת֙ מֶ֣לֶךְ בָּבֶ֔ל וּזְרֹע֥וֹת פַּרְעֹ֖ה תִּפֹּ֑לְנָה וְֽיָדְע֞וּ כִּֽי־אֲנִ֣י יְהוָ֗ה בְּתִתִּ֤י חַרְבִּי֙ בְּיַ֣ד מֶֽלֶךְ־בָּבֶ֔ל וְנָטָ֥ה אוֹתָ֖הּ אֶל־אֶ֥רֶץ מִצְרָֽיִם׃ 26 וַהֲפִצוֹתִ֤י אֶת־מִצְרַ֙יִם֙ בַּגּוֹיִ֔ם וְזֵרִיתִ֥י אוֹתָ֖ם בָּאֲרָצ֑וֹת וְיָדְע֖וּ כִּֽי־אֲנִ֥י יְהוָֽה׃   ס