Yiddish
1
דאָס װאָרט װאָס איז געװען צו יִרמיָהון פֿון גאָט, אין צענטן יאָר פֿון צִדקִיָהו דעם מלך פֿון יהודה, דאָס איז דאָס אַכצנטע יאָר פֿון נבוכַדרֶאצַר.
2
און דער חיל פֿון דעם מלך פֿון בבֿל האָט דענצמאָל געלעגערט אױף ירושָלַיִם, און יִרמיָהו הנבֿיא איז געװען אײַנגעשפּאַרט אין הױף פֿון דער װאַך, װאָס אין הױז פֿון דעם מלך פֿון יהודה. אױף ירושָלַיִם, און יִרמיָהו הנבֿיא איז געװען אײַנגעשפּאַרט אין הױף פֿון דער װאַך, װאָס אין הױז פֿון דעם מלך פֿון יהודה.
3
װאָרום צִדקָיָהו דער מלך פֿון יהודה האָט אים אײַנגעשפּאַרט, אַזױ צו זאָגן: אַלמאַי זאָגסטו נבֿיאות, אַזױ צו זאָגן: אַזױ האָט גאָט געזאָגט: זע, איך גיב די דאָזיקע שטאָט אין דער האַנט פֿון דעם מלך פֿון בבֿל, און ער װעט זי באַצװינגען;
4
און צָדקִיָהו דער מלך פֿון יהודה װעט ניט אַנטרונען װערן פֿון דער האַנט פֿון די כַּשׂדים, נײַערט איבערגעגעבן װעט ער איבערגעגעבן װערן אין דער האַנט פֿון דעם מלך פֿון בבֿל, און ער װעט רעדן צו אים מױל צו מױל, און אױג אין אױג װעט ער אים זען;
5
און קײן בבֿל װעט ער אַװעקפֿירן צִדקִיָהון, און דאָרטן װעט ער זײַן ביז איך דערמאָן זיך אָן אים, זאָגט גאָט; אַז איר װעט מלחמה האַלטן מיט די כּקשׂדים, װעט איר ניט באַגליקן?
6
און יִרמיָהו האָט געזאָגט: דאָס װאָרט פֿון גאָט איז געװען צו מיר אַזױ צו זאָגן:
7
זע, חנַמאֵל דער זון פֿון שַלום דײַן פֿעטער קומט צו דיר, אַזױ צו זאָגן: קױף דיר מײַן פֿעלד װאָס אין עַנָתוֹת, װאָרום דיר געהערט דאָס אױסלײַזרעכט אָפּצוקױפֿן.
8
און חנַמאֵל מײַן פֿעטערס זון איז געקומען צו מיר אין הױף פֿון דער װאַך, אַזױ װי דאָס װאָרט פֿון גאָט, און דער האָט צו מיר געזאָגט: קױף אָפּ, איך בעט דיך, מײַן פֿעלד װאָס אין עַנָתוֹת, װאָס אין לאַנד בנימין, װאָרום דיר געהערט דאָס רעכט פֿון ירושה, און דיר געהערט די אױסלײַזונג; קױף עס דיר אָפּ. האָב איך געװוּסט אַז דאָס איז דאָס װאָרט פֿון גאָט.
9
און איך האָב אָפּגעקױפֿט דאָס פֿעלד פֿון כקנַמאֵל, מײַן פֿעטערס זון, װאָס אין עַנָתוֹת, און איך האָב אים אָפּגעװױגן דאָס געלט, זיבן שֶקל און צען, זילבער.
10
און איך האָב אױפֿגעשריבן אױף אַ געשריפֿטס, און פֿאַרחתמעט, און װעשטעלט עדות, און אָפּגעװױגן דאָס געלט אױף אַ װאָגשאָל.
11
און איך האָב גענומען דעם שטַר-מכירה, דעם פֿאַרכחתמעטן מיט די באַדינגען און די אָפּמאַכן, און דעם אָפֿענעם.
12
און איך האָב געגעבן דעם שטַר-מכירה צו ברוך דעם זון פֿון נֵריָה דעם זון פֿון מַחסֵיָהן, פֿאַר די אױגן פֿון חנַמאֵל דעם זון פֿון מײַן פֿעטער, און פֿאַר די אױגן פֿון די עדות װאָס האָבן זיך אונטערגעשריבן אױף שטַר-מכירה, פֿאַר די אױגן פֿון אַלע ייִדן װאָס זײַנען געזעסן אין הױף פֿון דער װאַך.
13
און איך האָב באַפֿױלן ברוכן פֿאַר זײערע אױגן, אַזױ צו זאָגן:
14
אַזױ האָט געזאָגט יהוה פֿון צבָאות, דער גאָט פֿון ישׂראל: נעם די דאָזיקע געשריפֿטסן, דעם דאָזיקן שטַר-מכירה, אי דאָס פֿאַרחתמעטע, אי דאָס דאָזיקע אָפֿענע געשריפֿטס, און זאָלסט זײ אַרײַנטאָן אין אַ לײמענער כּלי, כּדי זײ זאָלן האַלטן פֿיל טעג.
15
װאָרום אַזױ האָט געזאָגט יהוה פֿון צבָאוֹת, דער גאָט פֿון ישׂראל: עס װעלן נאָך געקױפֿט װערן הײַזער און פֿעלדער און װײַנגערטנער אין דעם דאָזיקן לאַנד.
16
און איך האָב מתפּלל געװען צו גאָט נאָכדעם װי איך האָב איבערגעגעבן דעם שטַר-מכירה צו ברוך דעם זון פֿון נֵריָהן, אַזױ צו זאָגן:
17
װײ, גאָט דו האַר! זע, דו האָסט געמאַכט די הימלען און די ערד מיט דײַן גרױס שטאַרקײט, און מיט דײַן אױסגעשטרעקטן אָרעם; פֿון דיר איז ניט פֿאַרמיטן קײן זאַך.
18
טוסט חסד מיטן טױזנטסטן גליד, און באַצאָלסט די זינד פֿון די עלטערן אין דעם בוזעם פֿון זײערע קינדער נאָך זײ; דו גרױסער, מאַכטיקער גאָט, װאָס יהוה פֿון צבָאוֹת איז זײַן נאָמען,
19
גרױס אין באַראָט, און שטאַרק אין טואונג, װאָס דײַנע אױגן זײַנע אָפֿן אױף אַלע װעגן פֿון די מענטשנקינדער, צו געבן איטלעכן לױט זײַנע װעגן און לױט דער פֿרוכט פֿון זײַנע מעשׂים;
20
דו װאָס האָסט געטאָן צײכנס און װוּנדער אין לאַנד מִצרַיִם, און ביז אױף הײַנטיקן טאָג, אי צװישן ישׂראל, אי צװישן אַנדערע מענטשן, און האָסט זיך געמאַכט אַ נאָמען, אַזױ װי הײַנטיקן טאָג;
21
און האָסט אַרױסגעצױגן דײַן פֿאָלק ישׂראל פֿון לאַנד מִצרַיִם מיט צײכנס און מיט װוּנדער, און מיט אַ שטאַרקער האַנט, און מיט אַן אױסגעשטרעקטן אָרעם, און מיט גרױס פֿאָרכטיקײט;
22
און האָסט זײ געגעבן דאָס דאָזיקע לאַנד, װאָס דו האָסט געשװאָרן זײערע עלטערן זײ צו געבן, אַ לאַנד װאָס פֿליסט מיט מילך און האָניק;
23
און זײ זײַנען געקומען, און האָבן עס געאַרבט; אָבער זײ האָבן ניט צוגעהערט צו דײַן קָול, און אין דײַן תּוֹרה זײַנען זײ ניט געגאַנגען; אַלץ װאָס דו האָסט זײ באַפֿױלן צו טאָן האָבן זײ ניט געטאָן, און דו האָסט געמאַכט געשען צו זײ אַלדאָס דאָזיקע בײז.
24
זע, די ערדװאַלן זײַנען געקומען ביז דער שטאָט, זי צו באַצװינגען, און די שטאָט װערט איבערגעגעבן אין דער האַנט פֿון די כַּשׂדים װאָס האַלטן מלחמה אױף איר, פֿון װעגן דער שװערד און דעם הונגער און דער פּעסט; און װאָס דו האָסט גערעדטר איז געשען, און אָט זעסטו עס.
25
פֿון דעסטװעגן האָסטו, גאָט דו האַר, געזאָגט צו מיר: קױף דיר דאָס פֿעלד װאַר געלט, און שטעל עדות; װען די שטאָט װערט איבערגעגעבן אין דער האַנט פֿון די כַּשׂדים.
26
איז דאָס װאָרט פֿון גאָט װעװען צו יִרמיָהון, אַזױ צו זאָגן:
27
זע, איך בין יהוה דער גאָט פֿון אַלע לײַבער; איז דען פֿאַרמיטן פֿון מיר אַ שום זאַך?
28
דרום האָט גאָט אַזױ געזאָגט: זע, איך גיב די דאָזיקע שטאָט אין דער האַנט פֿון די כַּשׂדים, און אין דער האַנט פֿון נבוכַדרֶאצַר דעם מלך פֿון בבֿל, און ער װעט זי באַצװינגען.
29
און די כַּשׂדים װאָס האַלטן מלחמה אױף דער דאָזיקער שטאָט, װעלן קומען און װעלן אָנצינדן די דאָזיקע שטאָט אין פֿײַער, און װעלן זי פֿאַרברענען מיט די הײַזער װאָס מע האָט גערײכערט אױף זײערע דעכער צו בעַ, און געגאָסן גיסאָפּפֿער צו פֿרעמדע געטער, כּדי מיך צו דערצערענען.
30
װאָרום די קינדער פֿון ישׂראל און די קינדער פֿון יהודה פֿלעגן פֿון זײער יוגנט אָן רק טאָן װאָס איז שלעכט אין מײַנע אױגן; װאָרום די קינדער פֿון ישׂראל טוען מיך רק דערצערענען מיט דעם װערק פֿון זײערע הענט, זאָגט גאָט.
31
װאָרום צו מײַן פֿאַרדראָס און צו מײַן גרימצאָרן איז מיר געװען די דאָזיקע שטאָט פֿון דעם טאָג װאָס מען האָט זי געבױט. און ביז אױף הײַנטיקן טאָג, אַזױ אַז איך מוז זי אָפּטאָן פֿון מײַן פּנים,
32
איבער אַלדעם בײז פֿון די קינדער פֿון ישׂראל און די קינדער פֿון יהודה, װאָס זײ האָבן געטאָן מיך צו דערצערענען, זײ, זײערע מלכים, זײערע האַרן פֿון ישׂראל און די קינדער פֿון יהודה, װאָס זײ האָבן געטאָן מיך צו דערצערענען, זײ, זײערע מלכים, זײערע האַרן, זײערע כֹּהנים, און זײערע נבֿיאים, און די מענער פֿון יהודה און די באַװױנער פֿון ירושָלַיִם.
33
און זײ האָבן געקערט צו מיר דעם רוקן און ניט דעם פּנים, און איך האָב זײ געלערנט, נאָכאַנאַנד און נאָכאַנאַנד געלערנט, אָבער זײ האָבן ניט צוגעהערט צו נעמען אַ מוסר.
34
און זײ האָבן אַרײַנגעטאָן זײערע אומװערדיקײטן אין דעם הױז װאָס מײַן נאָמען װערט גערופֿן אױף אים, עס צו פֿאַראומרײניקן.
35
און זײ האָבן געבױט די במות פֿון בעַל װאָס אין טאָל פֿון בן-הִנוֹם, אױף מקריב צו זײַן זײערע זין און זײערע טעכטער צום אוֹלֶך, װאָס ניט איך האָב זײ באַפֿױלן, און ניט מיר איז אױפֿן זינען אַרױפֿגעקומען, מע זאָל טאָן די דאָזיקע אומװערדיקײט, כּדי צו מאַכן זינדיקן יהודה.
36
אָבער אַצונד, פֿאַר װאָר, האָט אַזױ געזאָגט יהוה דער גאָט פֿון ישׂראל אױף דער דאָזיקער שטאָט, װאָס איר זאָגט, זי איז איבערגעגעבן אין דער האַנט פֿון דעם מלך פֿון בבֿל דורך דער שװערד, און דורך דעם הונגער, און דורך דער פּעסט:
37
זע, איך זאַמל זײ אײַן פֿון אַלע לענדער, װאָס איך האָב זײ פֿאַרשטױסן אַהין אין מײַן כּעס, און אין מײַן גרים, און אין גרױס צאָרן, און איך װעל זײ אומקערן צו דעם דאָזיקן אָרט, און זײ מאַכן װױנען אין זיכערקײט.
38
און זײ װעלן מיר זײַן צום פֿאָלק, און איך װעל זײ זײַן צום גאָט.
39
און איך װעל זײ געבן אײן האַרץ, און אײן װעג, מוֹרא צו האָבן פֿאַר מיר אַלע טעג, כּדי זײ זאָל גוט זײַן, און זײערע קינדער נאָך זײ.
40
און איך װעל זײ שליסן אַן אײביקן בונד, אַז איך װעל זיך ניט אָפּקערן פֿון הינטער זײ – כּדי איך זאָל זײ באַגיטיקן; און מײַן פֿאָרכט װעל איך אַרײַנגעבן אין זײער האַרצן, ניט אַװעקצוגײן פֿון מיר.
41
און איך װעל מיך פֿרײען איבער זײ, זײ צו באַגיטיקן, און װעל זײ אײַנפֿלאַנצן אין דעם דאָזיקן לאַנד מיט אַן אמת, מיט מײַן גאַנצן האַרצן, און מיט מײַן גאַנצער זעל.
42
װאָרום אַזױ האָט גאָט געזאָגט: אַזױ װי איך האָב געבראַכט אױף דעם דאָזיקן פֿאָלק דאָס דאָזיקע גרױסע בײז, אַזױ ברענג איך אױף זײ דאָס גאַנצע גוטס װאָס איך זאָג אָן װעג זײ.
43
און פֿעלד װעט געקױפֿט װערן אין דעם דאָזיקן לאַנד, װאָס איר זאָגט, עס איז אַ װיסטעניש, אָן אַ מענטש אָדער אַ בהמה, עס איז איבערגעגעבן אין דער האַנט פֿון די כַּשׂדים.
44
מע װעט קױפֿן פֿעלדער פֿאַר געלט, און מע װעט שרײַבן שטַר-מכירהס, און פֿאַרחתמען, און שטעלן עדות, אין לאַנד בנימין, און אַרום ירושָלַיִם, און אין די שטעט פֿון יהודה, און אין די שטעט פֿון דעם געבערג, און אין די שטעט פֿון דער נידערונג, אואן אין די שטעט פֿון דָרום; װאָרום איך װעל אומקערן זײער געפֿאַנגענשאַפֿט, זאָגט גאָט.