Yiddish
Hebrew
Yiddish
1 װער איז דער װאָס קומט פֿון אדום, אין גערױטיקטע בגדים פֿון בָצרָה? דער װאָס איז פּראַכטיק אין זײַן מלבוש, אױסגעבױגן אין זײַן גרױס שטאַרקײט? איך װאָס רעד מיט גערעכטיקײט, װאָס בין מאַכטיק צו העלפֿן. 2 פֿאַר װאָס איז רױט אױף דײַן קלײד, און דײַנע בגדים װי בײַם טרעטער אין אַ קעלטער? 3 איך האָב געטרעטן אַ קעלטער אַלײן, און פֿון די פֿעלקער איז קײנער מיט מיר ניט געװען; און איך האָב זײ געטרעטן אין מײַן כּעס, און זײ געטראַמפּלט אין מײַן גרימצאָרן; האָט געשפּריצט זײער זאַפֿט אױף מײַנע בגדים, און אַלע מײַנע קלײדער האָב איך באַפֿלעקט. 4 װאָרום אַ טאָג פֿון נקמה איז אין מײַן האַרצן, און מײַן יאָר פֿון דערלײזונג איז געקומען. 5 און איך האָב מיך אומגעקוקט, און ניט געװען קײן העלפֿער, און איך האָב מיך געװוּנדערט, און ניט געװען קײן אונטערלענער; האָט מיך מײַן אָרעם געהאָלפֿן, און מײַן גרימצאָרן, ער האָט מיך אונטערגעלענט. 6 און איך האָב געטרעטן די פֿעלקער אין מײַן כּעס, און זײ פֿאַרשיכּורט מיט מײַן גרימצאָרן, און געמאַכט נידערן צו דער ערד זײער זאַפֿט. 7 די חסדים פֿון יהוה װעל איך דערמאָנען, די לױבונגען פֿון גאָט, װעדליק אַלץ װאָס גאָט האָט אונדז געטאָן, און די פֿיל טובֿות צום הױז פֿון ישׂראל, װאָס ער האָט געטאָן צו זײ לױט זײַן באַרימהאַרציקײט, און לױט זײַנע פֿיל חסדים. 8 װאָרום ער האָט געזאָגט: זײ זײַנען פֿאָרט מײַן פֿאָלק, קינדער װאָס װעלן ניט פֿעלשן; און ער איז זײ געװען פֿאַר אַ העלפֿער. 9 אין אַל זײער לײַד האָט ער געליטן, און דער מלאך פֿון זײַן פּנים האָט זײ געהאָלפֿן; אין זײַן ליבשאַפֿט און אין זײַן דערבאַרימונגהאָט ער זײ אױסגעלײזט, און זײ געהױבן און זײ געטראָגןאַלע טעג פֿון פֿאַרצײַטן. 10 אָבער זײ האָבן װידערשפּעניקטאון באַטריבט זײַן הײליקן גײַסט, און ער איז זײ פֿאַרקערט געװאָרן אין אַ פֿײַנט; ער האָט מלחמה געהאַלטן אױף זײ. 11 און זײַן פֿאָלק האָט געדאַכטאָן די טעג פֿון פֿאַרצײַטן, פֿון משהן: װוּ איז דער װאָס האָט זײ אױפֿגעבראַכט פֿון אים, דורך דעם פּאַסטוך פֿון זײַנע שאָף? װוּ איז דער װאָס האָט אַרײַנגעטאָן אין איםזײַן הײליקן גײַסט? 12 װאָס האָט באַלײט די רעכטע האַנט פֿון משהן מיט דעם אָרעם פֿון זײַן פּראַכט? װאָס האָט געשפּאָלטן די װאַסערן פֿון פֿאַר זײ, זיך צו מאַכן אַן אײביקן נאָמען? 13 װאָס האָט זײ געפֿירט דורך תּהומעןװי אַ פֿערד דורך אַ סטעפּ, זײ זאָלן ניט געשטרױכלט װערן? 14 װי פֿי װאָס טוט נידערן אין טאָל, האָט דער גײַסט פֿון גאָט זײ באַרוט; אַזױ האָסטו געפֿירט דײַן פֿאָלק, דיר צו מאַכן אַ פּראַכטיקן נאָמען. 15 לוג פֿון הימל און זע, פֿון דײַן הײליקער און פּראַכטיקער װױנונג; װוּ איז דײַן אָננעמען זיך און דײַנע גבֿורות? די ברומונג פֿון דײַנע אינגעװײד און דײַן באַרימהאַרציקײטהאַלטן זיך אײַן קעגן מיר. 16 פֿאַר װאָר, דו ביסט אונדזער פֿאָטער; װאָרום אבֿרהם װײס אונדז ניט, און ישׂראל קען אונדז ניט; דו, גאָט, ביסט אונדזער פֿאָטער, אונדזער אױסלײזער איז דײַן נאָמען פֿון אײביק אָן. 17 פֿאַר װאָס, גאָט, לאָזטו אונדז בלאָנדזשען פֿון דײַנע װעגן, מאַכסט האַרט אונדזער האַרץ, ניט מורא צו האָבן פֿאַר דיר? קער זיך אום פֿון װעגן דײַנע קנעכט, די שבֿטים פֿון דײַן אַרב. 18 כּמעט פֿאַרטריבן האָבן זײ דײַן הײליק פֿאָלק; אונדזערע פֿײַנט האָבן צעטרעטן דײַן הײליקטום. 19 מיר זײַנען געװאָרן װי דיװאָס דו האָסט קײן מאָל ניט געװעלטיקט אױף זײ, װאָס דײַן נאָמען איז ניט גערופֿן געװאָרן אױף זײ. הלװאי צערײַסטו די הימלען און נידערסט אַראָפּ, די בערג זאָלן זיך טרײסלען פֿאַר דיר;
Hebrew
1 מִי־זֶ֣ה בָּ֣א מֵאֱד֗וֹם חֲמ֤וּץ בְּגָדִים֙ מִבָּצְרָ֔ה זֶ֚ה הָד֣וּר בִּלְבוּשׁ֔וֹ צֹעֶ֖ה בְּרֹ֣ב כֹּח֑וֹ אֲנִ֛י מְדַבֵּ֥ר בִּצְדָקָ֖ה רַ֥ב לְהוֹשִֽׁיעַ׃ 2 מַדּ֥וּעַ אָדֹ֖ם לִלְבוּשֶׁ֑ךָ וּבְגָדֶ֖יךָ כְּדֹרֵ֥ךְ בְּגַֽת׃ 3 פּוּרָ֣ה דָּרַ֣כְתִּי לְבַדִּ֗י וּמֵֽעַמִּים֙ אֵֽין־אִ֣ישׁ אִתִּ֔י וְאֶדְרְכֵ֣ם בְּאַפִּ֔י וְאֶרְמְסֵ֖ם בַּחֲמָתִ֑י וְיֵ֤ז נִצְחָם֙ עַל־בְּגָדַ֔י וְכָל־מַלְבּוּשַׁ֖י אֶגְאָֽלְתִּי׃ 4 כִּ֛י י֥וֹם נָקָ֖ם בְּלִבִּ֑י וּשְׁנַ֥ת גְּאוּלַ֖י בָּֽאָה׃ 5 וְאַבִּיט֙ וְאֵ֣ין עֹזֵ֔ר וְאֶשְׁתּוֹמֵ֖ם וְאֵ֣ין סוֹמֵ֑ךְ וַתּ֤וֹשַֽׁע לִי֙ זְרֹעִ֔י וַחֲמָתִ֖י הִ֥יא סְמָכָֽתְנִי׃ 6 וְאָב֤וּס עַמִּים֙ בְּאַפִּ֔י וַאֲשַׁכְּרֵ֖ם בַּחֲמָתִ֑י וְאוֹרִ֥יד לָאָ֖רֶץ נִצְחָֽם׃   ס 7 חַֽסְדֵ֨י יְהוָ֤ה אַזְכִּיר֙ תְּהִלֹּ֣ת יְהוָ֔ה כְּעַ֕ל כֹּ֥ל אֲשֶׁר־גְּמָלָ֖נוּ יְהוָ֑ה וְרַב־טוּב֙ לְבֵ֣ית יִשְׂרָאֵ֔ל אֲשֶׁר־גְּמָלָ֥ם כְּֽרַחֲמָ֖יו וּכְרֹ֥ב חֲסָדָֽיו׃ 8 וַיֹּ֙אמֶר֙ אַךְ־עַמִּ֣י הֵ֔מָּה בָּנִ֖ים לֹ֣א יְשַׁקֵּ֑רוּ וַיְהִ֥י לָהֶ֖ם לְמוֹשִֽׁיעַ׃ 9 בְּֽכָל־צָרָתָ֣ם לא צָ֗ר וּמַלְאַ֤ךְ פָּנָיו֙ הֽוֹשִׁיעָ֔ם בְּאַהֲבָת֥וֹ וּבְחֶמְלָת֖וֹ ה֣וּא גְאָלָ֑ם וַֽיְנַטְּלֵ֥ם וַֽיְנַשְּׂאֵ֖ם כָּל־יְמֵ֥י עוֹלָֽם׃ 10 וְהֵ֛מָּה מָר֥וּ וְעִצְּב֖וּ אֶת־ר֣וּחַ קָדְשׁ֑וֹ וַיֵּהָפֵ֥ךְ לָהֶ֛ם לְאוֹיֵ֖ב ה֥וּא נִלְחַם־בָּֽם׃ 11 וַיִּזְכֹּ֥ר יְמֵֽי־עוֹלָ֖ם מֹשֶׁ֣ה עַמּ֑וֹ אַיֵּ֣ה הַֽמַּעֲלֵ֣ם מִיָּ֗ם אֵ֚ת רֹעֵ֣י צֹאנ֔וֹ אַיֵּ֛ה הַשָּׂ֥ם בְּקִרְבּ֖וֹ אֶת־ר֥וּחַ קָדְשֽׁוֹ׃ 12 מוֹלִיךְ֙ לִימִ֣ין מֹשֶׁ֔ה זְר֖וֹעַ תִּפְאַרְתּ֑וֹ בּ֤וֹקֵֽעַ מַ֙יִם֙ מִפְּנֵיהֶ֔ם לַעֲשׂ֥וֹת ל֖וֹ שֵׁ֥ם עוֹלָֽם׃ 13 מוֹלִיכָ֖ם בַּתְּהֹמ֑וֹת כַּסּ֥וּס בַּמִּדְבָּ֖ר לֹ֥א יִכָּשֵֽׁלוּ׃ 14 כַּבְּהֵמָה֙ בַּבִּקְעָ֣ה תֵרֵ֔ד ר֥וּחַ יְהוָ֖ה תְּנִיחֶ֑נּוּ כֵּ֚ן נִהַ֣גְתָּ עַמְּךָ֔ לַעֲשׂ֥וֹת לְךָ֖ שֵׁ֥ם תִּפְאָֽרֶת׃ 15 הַבֵּ֤ט מִשָּׁמַ֙יִם֙ וּרְאֵ֔ה מִזְּבֻ֥ל קָדְשְׁךָ֖ וְתִפְאַרְתֶּ֑ךָ אַיֵּ֤ה קִנְאֽ͏ָתְךָ֙ וּגְב֣וּרֹתֶ֔ךָ הֲמ֥וֹן מֵעֶ֛יךָ וְֽרַחֲמֶ֖יךָ אֵלַ֥י הִתְאַפָּֽקוּ׃ 16 כִּֽי־אַתָּ֣ה אָבִ֔ינוּ כִּ֤י אַבְרָהָם֙ לֹ֣א יְדָעָ֔נוּ וְיִשְׂרָאֵ֖ל לֹ֣א יַכִּירָ֑נוּ אַתָּ֤ה יְהוָה֙ אָבִ֔ינוּ גֹּאֲלֵ֥נוּ מֵֽעוֹלָ֖ם שְׁמֶֽךָ׃ 17 לָ֣מָּה תַתְעֵ֤נוּ יְהוָה֙ מִדְּרָכֶ֔יךָ תַּקְשִׁ֥יחַ לִבֵּ֖נוּ מִיִּרְאָתֶ֑ךָ שׁ֚וּב לְמַ֣עַן עֲבָדֶ֔יךָ שִׁבְטֵ֖י נַחֲלָתֶֽךָ׃ 18 לַמִּצְעָ֕ר יָרְשׁ֖וּ עַם־קָדְשֶׁ֑ךָ צָרֵ֕ינוּ בּוֹסְס֖וּ מִקְדָּשֶֽׁךָ׃ 19 הָיִ֗ינוּ מֵֽעוֹלָם֙ לֹֽא־מָשַׁ֣לְתָּ בָּ֔ם לֹֽא־נִקְרָ֥א שִׁמְךָ֖ עֲלֵיהֶ֑ם לוּא־קָרַ֤עְתָּ שָׁמַ֙יִם֙ יָרַ֔דְתָּ מִפָּנֶ֖יךָ הָרִ֥ים נָזֹֽלּוּ׃